Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 12 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.M. na bezczynność Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] w przedmiocie rozpoznania odwołania od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego postanawia: 1. ustanowić dla skarżącego radcę prawnego z urzędu;
Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, iż Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] dopuścił się bezczynności oraz zobowiązał ten organ do rozpoznania odwołania od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności w terminie 10 dni.
Następnie, w dniu 7 czerwca 2016 r. do Sądu wpłynął urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym K.M. zażądał ustanowienia radcy prawnego. Motywując ten wniosek skarżący podniósł, że jest osobą ubogą, niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, aktualnie pozostaje bez pracy i ubiega się o przyznanie renty. Powołał się przy tym na trudną sytuację materialną swojej rodziny (w skład której wchodzi jego żona oraz dwóch synów - jeden z nich jest studentem, zaś drugi uczniem gimnazjum), uzasadniającą objęcie wsparciem w postaci świadczeń rodzinnych. Równocześnie wnioskodawca oświadczył, że nie posiada żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów o wartości przekraczającej 5.000 zł. Jest przy tym - wraz z żoną - współwłaścicielem dwudziestoletniego samochodu, którego wartość "odbiega daleko w dół" od tej kwoty. Miesięczny dochód rodziny skarżącego zadeklarowany został w kwocie 3.110,05 zł, na którą składa się pobierany przezeń zasiłek rodzinny (310 zł), świadczenie wychowawcze (500 zł), zasiłek celowy (400 zł), wynagrodzenie jego małżonki za pracę świadczoną w niepełnym wymiarze (786,65 zł), a nadto stypendia: socjalne dla starszego syna, w wysokości 900 zł oraz socjalne i szkolne dla młodszego, w kwotach odpowiednio 100 zł i 113,40 zł.
Dodatkowo wnioskujący powołał się na okoliczność ponoszenia znacznych kosztów utrzymania, wśród których, obok wyżywienia (1.500 zł), leków oraz opłat związanych z zamieszkiwanym lokalem, wymienił między innymi czesne za szkołę młodszego syna, w kwocie 385 zł, należność za akademik dla starszego, w wysokości 340 zł, opłatę za Internet i TV (144,90 zł), koszty eksploatacji samochodu (230 zł), opłatę za telefon (39,96 zł) i bilet okresowy dla młodszego syna (62,67 zł).
W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
Odnosząc się do wniosku K.M. należy podnieść, iż w myśl zasady wynikającej z art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (zgodnie z art. 245 §3 p.p.s.a. mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.).