Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T.M. na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w C. w przedmiocie informacji publicznej postanawia umorzyć postępowanie sądowe
T.M. pismem procesowym z dnia [...] r. za pośrednictwem Prezesa Sądu Rejonowego w C. wniósł skargę na bezczynność tego organu w zakresie udzielenia informacji publicznej to jest załatwienia wniosków strony z dnia [...] r. We wniosku tym skarżący wystąpił również o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Prezes Sądu Rejonowego w C. pismem z dnia [...] r. udzielił odpowiedzi na skargę i przekazał ją do tutejszego Sądu.
Pismem z dnia [...] r. skarżący T. M. wobec udzielenia mu żądanej informacji publicznej cofnął wniesioną skargę, jak również złożył oświadczenie mocą, którego cofnął wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270) sąd administracyjny wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Po myśli art. 60 wyżej wymienionej ustawy skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie takie wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy decyzji dotkniętej wadą nieważności.
W rozpatrywanej sprawie wyczerpane zostały przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania przewidziane przytoczonym powyżej przepisem, gdyż T. M. w sposób skuteczny cofnął skargę. Przeprowadzona analiza cofnięcia skargi pozwoliła stwierdzić, że cofnięcie to nie zmierza do obejścia prawa, jak również nie prowadzi do utrzymania w mocy rozstrzygnięcia dotkniętego wadą nieważności.
Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia należało stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt. 1 wyżej wymienionej ustawy postanowić jak w sentencji.