Sprawa ze skargi Jana W. na niewydanie decyzji przez Ministra Przemysłu i Handlu w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa
Tezy

Jeżeli po wniesieniu skargi na bezczynność organu /art. 216 par. 1 Kpa/ powstanie spór kompetencyjny w rozumieniu art. 22 par. 1 Kpa, postępowanie sądowe ulega zawieszeniu do czasu rozstrzygnięcia tego sporu /art. 177 par. 1 pkt 3 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Jana W. na niewydanie decyzji przez Ministra Przemysłu i Handlu w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa - postanowił zawiesić postępowanie sądowe.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 22 kwietnia 1951 r., podjętą przez Prezesa Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości, został ustanowiony przymusowy zarząd państwowy nad przedsiębiorstwem "Zakład Stolarski Edmunda W. w P., ul. Ł. nr 8".

Następnie decyzją z 11 listopada 1959 r. Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego orzekł o przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa.

Od 1990 r. w Ministerstwie Przemysłu i Handlu toczy się sprawa z wniosku Jana W. o stwierdzenie nieważności powołanych na wstępie decyzji i fizyczny zwrot przedsiębiorstwa wraz z nieruchomością przy ul. Ł. nr 8 w P.

W dniu 2 września 1993 r. pełnomocnik Jana W. wniósł skargę do NSA na bezczynność Ministra Przemysłu i Handlu w sprawie stwierdzenia nieważności powołanych na wstępie orzeczeń. Skarga została wniesiona w trybie art. 216 Kpa, po wniesieniu w dniu 24 maja 1993 r. zażalenia w tej sprawie do Prezesa Rady Ministrów za pośrednictwem Ministra, które nie zostało dotychczas załatwione. Skarga została uzasadniona faktem przekroczenia terminów przewidzianych w art. 35 Kpa, a także tym, że Ministerstwo Przemysłu i Handlu wydało zgodę na sprzedaż nieruchomości przy ul. Ł. nr 8 przez Likwidatora Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Meblarstwa "O." w P., w którego władaniu znajduje się nieruchomość.

Następnie pełnomocnik skarżącego pismem z 4 października 1993 r. cofnął skargę na bezczynność Ministra Przemysłu i Handlu w zakresie wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności orzeczenia o ustanowieniu przymusowego zarządu państwowego nad wymienionym na wstępie przedsiębiorstwem w związku z wydaniem przez tego Ministra stosownej decyzji, a NSA postanowieniem z dnia 9 listopada 1993 r. umorzył w tej części postępowanie sądowe.

W aktach sprawy przedstawionych Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu znajduje się decyzja Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 15 września 1993 r., której mocą powyższy organ stwierdził nieważność powołanego na wstępie zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem "Zakład Stolarski Edmund W. w P., ul. Ł. nr 8".

W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono m.in., co następuje: "Stwierdzenie nieważności zarządzenia o ustanowieniu przymusowego zarządu państwowego wywołuje skutki prawne ex tunc /działa z mocą wsteczną/. Prawną zatem konsekwencją stwierdzenia nieważności jest cofnięcie skutków prawnych przez nie wywołanych. Bezprzedmiotowe jest zatem deklaratoryjne orzeczenie o stwierdzeniu przejęcia na własność Państwa przedmiotowego przedsiębiorstwa na podstawie przepisów ustawy z dni 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym. Orzeczenie takie zostało wydane w dniu 11 listopada 1959 r. przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Decyzja niniejsza jednak nie może ustosunkować się do tego orzeczenia i skutków prawnych przez nie wywołanych ze względu na brak rozstrzygnięcia kwestii wstępnej, jaką jest określenie organu właściwego do wydania decyzji w tym zakresie. W związku z powyższym decyzja merytoryczna będzie mogła być wydana przez właściwy organ po rozstrzygnięciu wskazanej kwestii wstępnej".

Strona 1/2