Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 10 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. D. na pismo Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] r. Znak [...] w przedmiocie wezwania do uzupełnienia wniosku z dnia [...] r. o dodatek mieszkaniowy postanawia : odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. D. D. wniósł skargę na pismo Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] r. Znak [...] w przedmiocie wezwania do uzupełnienia wniosku z dnia [...] r. o dodatek mieszkaniowy .
Do skargi dołączone zostało wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] r., skierowane przez skarżącego do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., które nastąpiło, zdaniem skarżącego, przez nie zawieszenie postępowania w sprawie o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu skargi zarzucił, że kwestionowana czynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej narusza następujące przepisy: art. 32 ust. 1 zd. 1 oraz zd. 2 Konstytucji RP, art. 7 KPA, art. 35 § 1 KPA, art. 37 § 1 KPA, art. 61 § 3 KPA, a także art. 97 § 1 pkt 4 KPA.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., stanowi, iż sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
Stosownie do § 2 tego artykułu kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzję administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
W myśl § 3 art. 3 p.p.s.a. sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy prawa ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Zgodnie z art. 4 tej ustawy sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Skarżący wniósł skargę na czynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Dział Dodatków Mieszkaniowych z dnia [...] r. Znak [...] polegającą na wezwaniu do uzupełnienia wniosku z dnia [...] r. o dodatek mieszkaniowy.
Odnosząc się do powołanego jako podstawa prawna żądania - art. 52 § 3 w związku art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. nadmienić wypada, że pismo wzywające wnoszącego podanie do usunięcia braków formalnych w trybie art. 64 § 2 kpa nie jest aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącym uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., co oznacza, że nie przysługuje na nie skarga do sądu administracyjnego. Wezwanie to stanowi jedynie czynność procesową organu administracji. Zaś niezastosowanie się strony do takiego wezwania skutkuje pozostawieniem podania bez rozpoznania. Następuje to w drodze czynności materialno-technicznej mającej postać stosownej adnotacji organu prowadzącego postępowanie. Również ta czynność nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, ponieważ nie spełnia kryteriów określonych w cyt. wyżej art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 grudnia 2005 r. I OSK 255/05.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że wniesiona w niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.