Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Ł. W. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zdolności do czynnej służby wojskowej postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Pismem z dnia 22 października 2007 r. skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Ł. W. wniósł o "odroczenie na czas wyjaśnienia jego choroby".
Pismem z dnia 7 grudnia 2007 r. Sąd zwrócił się do skarżącego o jednoznaczne określenie przedmiotu jego skargi poprzez wskazanie zaskarżonego aktu, daty jego wydania i doręczenia, oznaczenie organu, którego skarga dotyczy.
W odpowiedzi skarżący podał, iż prosi o "zignorowanie jego zażalenia do Sądu, gdyż Komisja odroczyła go na 3 miesiące".
Pismem z dnia 2 stycznia 2008 r. Sąd zwrócił się do skarżącego o jednoznaczne wyjaśnienie, czy zwrot "zignorowanie zażalenia do Sądu" zawiera cofnięcie skargi z dnia 22 października 2007 r. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] nr [...] uwzględniające żądanie skarżącego i kierujące go na ponowne badania lekarskie.
W odpowiedzi, w piśmie z dnia 14 stycznia 2008 r. skarżący podał, że jego "zignorowanie skargi zawiera również zignorowanie skargi z dnia 22 października 2007 r. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W.". Sąd uznał oświadczenie skarżącego za cofnięcie wniesionej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. stanowi, iż skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Czynność procesową skarżącego - w świetle materiału sprawy - należy uznać za dopuszczalną i skuteczną. Postępowanie sądowe stało się zatem w tej sprawie bezprzedmiotowe. W konsekwencji na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie wszczęte wniesieniem skargi podlegało umorzeniu.