Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 29 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. S. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej i inwalidztwa postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 26 sierpnia 2010 r. R. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej i inwalidztwa. Decyzję zaskarżył w całości.
W skardze zawarł jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając wniosek skarżący podał, iż terminowi nie uchybił z własnej winy. Podniósł, iż w zaskarżonym orzeczeniu nie zawarto pouczenia o możliwości jego zaskarżenia do sądu administracyjnego. Umieszczono natomiast pouczenie, że orzeczenie jest ostateczne w administracyjnym toku postępowania. Jak stwierdził skarżący, tego rodzaju pouczenie wprowadziło go w błąd, ponieważ myślał, iż nie ma już żadnej możliwości jego zaskarżenia, a jedynie ma oczekiwać na decyzję wojskowego organu emerytalnego. Nadto wskazał, że w dniu 23 sierpnia 2010 r. uzyskał informację od wojskowego organu emerytalnego, że ma możliwość złożenia skargi do sądu administracyjnego. W związku z tym, niezwłocznie wniósł skargę, tj. dnia 26 sierpnia 2010 r.
W odpowiedzi na skargę organ wojskowy wniósł o jej odrzucenie wskazując, że jej przedmiotem jest kwestia związku przyznanej skarżącemu grupy inwalidzkiej ze służbą wojskową, która pozostaje poza kognicją sądów administracyjnych. Stąd też, orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej nie zawierało pouczenia, co do możliwości złożenia skargi do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.); dalej p.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Z kolei, po myśli art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (§ 3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).