Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2022 r. w trybie uproszczonym w Wydziale IV sprawy ze skargi Stowarzyszenia O. z/s w W. na uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 22 kwietnia 2021 r. NR XXXVI/958/21 w przedmiocie przyznania "Nagrody Wrocławia" postanawia I. odrzucić skargę; II. zwrócić Stowarzyszeniu O. z/s w W. ze środków Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - kwotę 300 zł (trzysta złotych) uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
Przedmiotem skargi A. jest uchwała Rady Miejskiej W. [...] z dnia [...] w sprawie przyznania "Nagrody Wrocławia"
Powołaną uchwałą Rada Miejska, działając na podstawie § 2 uchwały LVIII/375/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dni 16 stycznia 1993 r. w sprawie tytułów i nagród przyznawanych przez władze Wrocławia, przyznała "Nagrodę Wrocławia" m.in. Fundacji Ogólnopolski Strajk Kobiet - ruchowi obywatelskiemu, który narodził się we Wrocławiu, za działalność na rzecz praw człowieka i równouprawnienia (§ 1 pkt 5 zaskarżonej Uchwały).
W skardze na opisany akt Skarżące Stowarzyszenie zarzucało, że wyróżniony nagrodą Ruch, przez swoją działalność "szerzy nienawiść oraz chrystianofobię wobec katolików", wyczerpując znamiona art. 18 § 2 i § 3 kodeksu karnego niszczenia świątyń oraz nawoływania do podpalania świątyń chrześcijańskich. Nadto narusza podstawowe prawa i wolności zawarte w Konstytucji RP, w szczególności art. 72 pkt 1, art. 18, art. 38, art. 58 pkt 1 i pkt 2. Rada Miejska głosami Radnych naruszyła art. 25 oraz art. 37 pkt 3 Konstytucji RP. W związku z art. 7, art. 8, art. 28, art. 29, art. 31 § 1 pkt 1 i pkt 2, § 2, § 3 i § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2021 r., poz 735 ze zm., dalej k.p.a.).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi, względnie o jej oddalenie jako bezzasadnej i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Wyjaśniając swoje stawisko w sprawie organ wskazał na bezpodstawność żądań Stowarzyszenia wywodzonych na podstawie powołanych w skardze przepisów Konstytucji oraz art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 r., poz. 713 ze zm., dalej ustawa o samorządzie gminnym). W opinii organu po stronie Stowarzyszenie brak legitymacji procesowej, gdyż nie wykazało naruszenia przez uchwałę interesu prawnego lub uprawnienia. Przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie daje podstaw do wniesienia skargi w interesie publicznym przez każdego, kto subiektywnie uznaje, że uchwałę podjęto z naruszeniem prawa. Konieczne jest wykazanie związku pomiędzy uchwałą a własną indywidualną sytuacją prawną i ograniczenia, pozbawienia lub nałożenia zaskarżonym aktem konkretnych uprawnień lub obowiązków. Podstawą interesu prawnego jest przepis prawa materialnego dotyczący bezpośrednio sfery podmiotu, który się na ten przepis powołuje i który daje możliwość ochrony w postępowaniu administracyjnym. Organ zwracał uwagę na konieczność istnienia bezpośredniego związku pomiędzy sytuacją danego podmiotu a normą prawa materialnego, z której wywodzony jest interes prawny. Interes prawny nie może być utożsamiany z interesem faktycznym, który wystąpi wówczas gdy dany podmiot jest bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy jednak nie może tego potwierdzić przepisami prawa materialnego. Na poparcie swych racji organ przywołał orzecznictwo sądów administracyjnych.