Wniosek w przedmiocie zdolności do czynnej służby wojskowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. Ś. o zawieszenie postępowania w sprawie ze skargi na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zdolności do czynnej służby wojskowej postanawia odmówić zawieszenia postępowania. Sygn. akt IV SA/Wr 41/09 POSTANOWIENIE Dnia 31 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. Ś. o wstrzymanie wykonania decyzji Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zdolności do czynnej służby wojskowej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 2 grudnia 2008 r. J. Ś. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zdolności do czynnej służby wojskowej.

Pismem z dnia 8 lutego 2009 r. skarżący wniósł o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie. Wskazał, że z uwagi na wejście w życie nowych przepisów związanych z odbywaniem służby wojskowej, a jednocześnie brak na obecnym etapie wydania przepisów wykonawczych - złożona skarga może okazać się bezprzedmiotowa.

Ustosunkowując się do powyższego wniosku, Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska we W. w piśmie z dnia 2 marca 2009 r. wskazała, że wniosek skarżącego o zawieszenie postępowania sądowego nie powinien być uwzględniony. Zdaniem organu odwoławczego, jak wynika z pisma skarżącego z dnia 8 lutego 2009 r., nie został on powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej do końca 2008 r., a obecnie nie ma obowiązku odbycia tego rodzaju służby. Stąd też, w ocenie RWKL we W. brak jest jakichkolwiek przeszkód do rozpoznania skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej; p.p.s.a., zawieszenie postępowania sądowego jest instytucją procesową mającą na celu usunięcie przeszkód, uniemożliwiających prowadzenie postępowania sądowoadministracyjnego o charakterze przejściowym. Przesłanki zawieszenia postępowania przed sądem administracyjnym zostały enumeratywnie wymienione w rozdziale 9 działu III p.p.s.a.

Stosownie do art. 124 §1 p.p.s.a. Sąd zawiesza postępowanie z urzędu: 1) w razie śmierci strony lub jej przedstawiciela ustawowego, utraty przez nich zdolności procesowej, utraty przez stronę zdolności sądowej lub utraty przez przedstawiciela ustawowego charakteru takiego przedstawiciela z zastrzeżeniem §3; 2) jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie; 3) jeżeli strona lub jej przedstawiciel ustawowy znajduje się w miejscowości pozbawionej wskutek nadzwyczajnych wydarzeń komunikacji z siedzibą sądu; 4) jeżeli w stosunku do strony zostało wszczęte postępowanie upadłościowe, a sprawa dotyczy przedmiotu wchodzącego w skład masy upadłości; 5) w razie przedstawienia przez sąd w tym postępowaniu pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnego; 6) w przypadku, o którym mowa w art. 56, tj. w razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania.

Zgodnie z art. 125 § 1 p.p.s.a. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu: 1) jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym; 2) jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy sądowoadministracyjnej; 3) jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu skarżącego lub niewykonania przez skarżącego innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu; 4) w razie śmierci pełnomocnika, chyba że strona działa przed sądem osobiście.

Strona 1/3