Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we W. z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania odszkodowania postanawia: oddalić wniosek.
[...], reprezentowany przez pełnomocnika, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we W. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku dowodowego.
Powyższa decyzja zawierała pouczenie, że stronie przysługuje od niej prawo wniesienia odwołania do Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w C.
W odpowiedzi na skargę Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego wniósł o jej odrzucenie.
Jednocześnie w skardze wyżej wymieniony wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z treści 244 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.); dalej p.p.s.a. wynika, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.
Jednakże, po myśli art. 247 p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
Niezależnie od okoliczności mających wpływ na spełnienie przesłanek pozwalających na przyznanie prawa pomocy stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi z art. 247 p.p.s.a.
Oczywista bezzasadność skargi zachodzi, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, wydanie II, str. 603).
Jednakże zaznaczyć należy, iż bezzasadność skargi należy łączyć nie tylko z merytoryczną jej oceną, ale również z możliwością jej wniesienia do sądu.
Z okoliczności sprawy bezsprzecznie wynika, że niniejsza sprawa nie podlega właściwości sądu administracyjnego. Zaskarżona decyzja, odmawiająca przyznania skarżącemu odszkodowania z tytułu wypadku, nie spełnia wymogów koniecznych do zakwalifikowania jej do którejkolwiek z form aktów lub czynności podlegających zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
W kontekście powyższego uznać zatem należy, iż mamy do czynienia z oczywistą bezzasadnością skargi, która wyklucza możliwość przyznania prawa pomocy.
Wobec tego, na podstawie art. 247 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.