Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej Nr [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej Nr [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego postanawia: odmówić dokonania wykładni postanowienia.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2013 r., sygn. akt IV SA/Wr 287/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę Z. R. na decyzję Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej Nr [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego.

Wnioskiem z dnia 21 czerwca 2013 r. skarżący, na podstawie art. 158 p.p.s.a., zwrócił się do Sądu o wyjaśnienie wątpliwości związanych z wydanym orzeczeniem i stwierdzenie nieważności postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, że wniosek o dokonanie wykładni orzeczenia podlegał ocenie w ramach art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.

Przy czym, stosownie do art. 166 p.p.s.a., do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W orzecznictwie sądowym oraz w doktrynie przyjęty jest pogląd, że konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania (por. T. Ereciński (w:) Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, s. 581; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2001 r., sygn. akt II SAB 57/98, Lex nr 75533).

Zakres wątpliwości co do treści wyroku strona winna określić we wniosku o dokonanie jego wykładni. Przy czym, strona mająca wątpliwości co do treści wyroku w zakresie uzasadnienia powinna wskazać, który fragment uzasadnienia jest dla niej niezrozumiały (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2004 r., sygn. akt FZ 309/04, publ. Legalis).

Podkreślenia jednak wymaga, że wniosek o wykładnię nie może zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami, co do dalszego postępowania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2003 r., sygn. akt I SA/Łd 1517/02, niepubl.; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 1998 r., sygn. akt III AO 25/97, OSNP 1999, nr 4, poz. 151). Sięgnięcie do instytucji wykładni orzeczenia ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do jego treści, w szczególności, gdy jest ona niejednoznaczna lub dotknięta zawiłością utrudniającą ustalenie sensu rozstrzygnięcia. Instytucja ta nie może prowadzić do nowej oceny stanu faktycznego czy prawnego, ani pozostawać w sprzeczności z jego treścią. Nie może również służyć dodatkowemu rozpoznaniu sprawy. Potrzeba wykładni może być zatem wyłącznie wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania orzeczenia.

Zdaniem Sądu, w rozważanej sprawie nie zachodzą przesłanki uzasadniające dokonanie wykładni wydanego postanowienia, albowiem zostało ono sformułowane w sposób jasny, nie budzący żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Z kolei, sam skarżący nie wskazuje, który jego fragment jest niezrozumiały. Domaga się za to stwierdzenia nieważności postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na względzie Sąd, na mocy art. 158 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej