Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 27 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. C. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 280/11 odrzucające zażalenie A. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 maja 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 280/11 oddalające wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z dnia [...], [...] w przedmiocie waloryzacji emerytury wojskowej postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia.
A. C. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie waloryzacji emerytury wojskowej.
Jednocześnie skarżący wniósł o "zwolnienie z wszelkich kosztów".
Postanowieniem z dnia 24 maja 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 280/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę A. C. na wyżej wymienioną decyzję uzasadniając to tym, że sprawy dotyczące prawa żołnierzy zawodowych do zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia nie należą do kognicji sądów administracyjnych lecz sądów powszechnych.
Postanowieniem zaś z dnia 24 maja 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 280/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił wniosek A. C. o przyznanie prawa pomocy z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi (art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.). Sąd wskazał, że taka sytuacja zachodzi w rozpatrywanej sprawie, gdyż postanowieniem Sądu z dnia 24 maja 2011 r. skarga A. C. została odrzucona z powodu braku właściwości sądu administracyjnego.
Pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. A. C. wniósł zażalenie na postanowienie Sądu oddalające wniosek o przyznanie prawa pomocy. Skarżący odniósł się także do postanowienia Sądu z dnia 24 maja 2011 r. odrzucającego jego skargę na wymienioną wyżej decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z dnia [...]. Jednocześnie skarżący wniósł "o wycofanie sprawy z dalszego postępowania sądowo-administracyjnego".
W związku z powyższym, pismem z dnia 6 lipca 2011 r. Sąd wezwał A. C. do oświadczenia się, czy jego zażalenie zawiera również skargę kasacyjną od postanowienia Sądu z dnia 24 maja 2011 r. odrzucającego skargę na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. w przedmiocie waloryzacji emerytury wojskowej. Odpowiedzi należało udzielić w ciągu 7 dni od daty otrzymania niniejszego wezwania, przy czym jednocześnie poinformowano skarżącego, że w przypadku braku udzielenia odpowiedzi, pismo z dnia 6 czerwca 2011 r. zostanie potraktowane jedynie jako zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Powyższe pismo Sądu z dnia 6 lipca 2011 r. skarżący odebrał osobiście w dniu 8 lipca 2011 r. i wobec braku odpowiedzi Sąd potraktował pismo skarżącego z dnia 6 czerwca 2011 r. jako zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 12 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 280/11 Sąd odrzucił zażalenie A. C. na postanowienie Sądu z dnia 24 maja 2011 r. oddalające wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy. W uzasadnieniu wskazano, że skarżący przekroczył siedmiodniowy termin do wniesienia zażalenia.
Pismem z dnia 16 września 2011 r. skarżący wniósł o uchylenie postanowienia Sądu z dnia 12 września 2011 r. oraz przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 24 maja 2011 r. W uzasadnieniu wskazał, że błędnie zaadresował kopertę zawierającą zażalenie i zamiast do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu nadał pismo do Naczelnego Sądu Administracyjnego.