Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Ł. F. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na akt Prezydenta Miasta W. z dnia [...] marca 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy we W., działający z upoważnienia Prezydenta W., pismem z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] odmówił uwzględnienia wniosku Ł. F. o przyznanie środków z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej.
Pismem z dnia 9 marca 2015 r., zatytułowanym "odwołanie", Ł. F., za pośrednictwem Prezydenta W., zaskarżył w/w "decyzję" do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., wyrażając niezadowolenie z zajętego w nim stanowiska i wnosząc o jego uchylenie.
Pismem z dnia [...] marca 2015 r. Prezydent W. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko oraz poinformował Ł. F., iż niniejsza sprawa nie kwalifikuje się do rozstrzygnięcia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W.
W dniu 25 sierpnia 2015 r. Ł. F. zaskarżył "decyzję" Prezydenta Miasta W. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Jednocześnie ze skargą skarżący wniósł o przywrócenie terminu do jej wniesienia oraz o zwolnienie go od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 18 stycznia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wr 553/15 odrzucił skargę Ł. F. na pismo Prezydenta Miasta W. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej oraz umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych w tej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, że skoro negatywne rozpatrzenie wniosku przez Prezydenta W. jest decyzją podjętą przez organ pierwszej instancji, to od decyzji tej, zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.), służy odwołanie do organu drugiej instancji. W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że Prezydent W. pismem z dnia 2 marca 2015 r. poinformował skarżącego o negatywnym rozpatrzeniu jego wniosku. W piśmie tym oznaczony jest organ administracji publicznej, od którego ono pochodzi, data jego wydania, a także strona, do której jest skierowane. Ponadto zawarte jest w nim jednoznaczne rozstrzygnięcie oraz jego uzasadnienie faktyczne. Pismo jest podpisane przez osobę upoważnioną, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego tej osoby. Nie została jednak wskazana podstawa prawna rozstrzygnięcia, a także nie pouczono o środkach zaskarżenia. Pomimo tych braków uznać jednak należy, że pismo to spełnia podstawowe wymagania stawiane decyzji administracyjnej (art. 107 § 1 i 3 K.p.a.), zatem jest ono decyzją wydaną w pierwszej instancji.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że pomimo wezwania przez Sąd skarżący nie podał, czy skargę poprzedził wniesieniem stosownego środka zaskarżenia, co musiało skutkować odrzuceniem skargi. Z nadesłanego przez skarżącego pisma z dnia 17 grudnia 2015 r. nie wynikało bowiem, że odwołanie do organu wyższego stopnia zostało przez skarżącego złożone. Również żadne z pism znajdujących się w aktach sprawy takiego odwołania nie stanowi. Za takie nie można uznać, zdaniem Sądu orzekającego, odwołania wniesionego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., pisma do Wojewody D., w trybie art. 224 K.p.a., czy też wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skierowanego do Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Jednocześnie żadne z pism załączonych przez skarżącego nie uprawnia do przyjęcia, że przedmiotowe wezwanie zostało złożone.