Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prezesa Sądu Okręgowego we W. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 3 października 2012 r. do Sądu Okręgowego we W. wpłynął wniosek A. W., dalej wnioskodawca, o udzielenie informacji publicznej.
Decyzją z dnia [...] 2012 r. nr [...] Prezes Sądu Okręgowego we W. odmówił udostępnienia wnioskodawcy żądanej informacji publicznej.
Prezes Sądu Apelacyjnego we W., po rozpatrzeniu odwołania wnioskodawcy, decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...] uchylił decyzję Prezesa Sądu Okręgowego we W. z dnia [...] 2012 r. w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Pismem z dnia 31 stycznia 2013 r. Prezes Sądu Okręgowego we W., reprezentowany przez radcę prawnego M. K. - W., wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na wskazaną wyżej decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego we W. z dnia [...] 2013 r. domagając się jej uchylenia.
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o jej odrzucenie, ponieważ skarga została wniesiona przez nieuprawniony podmiot.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Stosownie do treści art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (§ 2). Z powyższej regulacji wynika, że dwie kategorie podmiotów mają prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Pierwszą stanowią te, którym to uprawnienie przysługuje dla ochrony ich interesu prawnego. Druga kategoria natomiast to podmioty instytucjonalne, którym zostało przyznane prawo do wniesienia skargi w cudzej sprawie, ze względu na konieczność ochrony również obiektywnego porządku prawnego (por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", Lexis Nexis, Wydanie 4, Warszawa 2010, str. 143).
W rozpatrywanej sprawie skargę na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego we W. z dnia [...] 2013 r. nr [...]w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej wniósł Prezes Sądu Okręgowego we W., który wydał decyzję w tej sprawie w I instancji.
Należy zauważyć, że Prezes Sądu Okręgowego we W. nie występował w postępowaniu administracyjnym zakończonym zaskarżoną decyzją w charakterze strony, ale organu wyposażonego w kompetencje do władczego rozstrzygnięcia sprawy indywidualnej i wydania decyzji administracyjnej w I instancji. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowo-administracyjnym, sytuacja ta powoduje, że organ ten nie posiada legitymacji procesowej do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może bowiem być organ, który orzekał w sprawie w I instancji. Organ w tym przypadku nie ma interesu prawnego w rozumieniu przepisu art. 50 § 1 p.p.s.a. Dopuszczenie możliwości wniesienia skargi przez organ administracji publicznej, który wydał rozstrzygnięcie w sprawie nadawałoby temu organowi uprawnienia z jednej strony władcze, a z drugiej uprawnienia strony, która zapadłe rozstrzygnięcie kwestionuje (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2010 r. sygn. II FSK 773/10 oraz z dnia 24 sierpnia 2010 r. sygn. akt II OSK 1492/10 dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W niniejszej sprawie Prezes Sądu Okręgowego we W. działając jako organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, w myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), odmówił na podstawie wskazanej wyżej ustawy udostępnienia wnioskodawcy informacji publicznej. Organ ten działał zatem w ramach uprawnień przyznanych mu na mocy ustawy o dostępie do informacji publicznej, a nie jako podmiot, którego interesu prawnego dotyczy postępowanie.
W rezultacie skarga wniesiona przez organ, który wydał decyzję w I instancji, niemający z zasady legitymacji skargowej, podlega odrzuceniu (por.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2005 r. sygn. akt OSK 1017/04 lex nr 171164; uchwała składu Siedmiu Sędziów NSA z dnia 11 kwietnia 2005 r. sygn. akt OPS 1/04 lex nr 151232).
W tej sytuacji skarga, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., co orzeczono w sentencji postanowienia.