Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Michał Majcher po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie negatywnego zaopiniowania wniosku w sprawie wydania pozwolenia dla zadania inwestycyjnego postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy
W dniu 18 stycznia 2018 r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. złożyła, na urzędowym formularzu, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego, w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie negatywnego zaopiniowania wniosku w sprawie wydania pozwolenia dla zadania inwestycyjnego.
We wniosku podała, że nie prowadzi działalności gospodarczej, nie osiąga żadnych dochodów. Od 2014 r. wykonywanie działalności gospodarczej jest przez Spółkę zawieszone. Działalność Spółki związana jest z przygotowaniem inwestycji (budowa morskiej farmy wiatrowej) i dopiero w momencie rozpoczęcia sprzedaży energii elektrycznej Spółka rozpocznie osiąganie dochodów. We wniosku podała, że bilans obrotowy za ostatni rok obrotowy wyniósł 3148,28 zł, zaś na jej rachunku bankowym znajduje się 195 zł.
Z uwagi na to, że złożone oświadczenia okazały się niewystarczające, w dniu 16 marca 2018 r. wezwano Skarżącą do nadesłania dodatkowych informacji.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 - dalej zwanej Ppsa) osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Ustawodawca użył w tym przepisie określenia "gdy wykaże", co oznacza, że wnioskodawca ma obowiązek udowodnić, że znajduje się w sytuacji określonej w art. 246 § 2 Ppsa.
W złożonym wniosku o prawo pomocy Skarżąca podała, że nie prowadzi działalności gospodarczej, nie osiąga żadnych dochodów, a od 2014 r. wykonywanie działalności gospodarczej jest przez Spółkę zawieszone.
Z uwagi na to, że złożone oświadczenia okazały się niewystarczające, w dniu 16 marca 2018 r. wezwano Skarżącą do nadesłania, w terminie 7 dni:
a) umowy spółki,
b) kopii zeznania CIT-8 za 2016 r. (jeśli zostało złożone za 2017 r. to również za 2017 r.),
c) kopii sprawozdania finansowego za rok 2017 r. (lub 2016 r., jeśli za 2017 r. nie zostało sporządzone),
d) wyciągu z rachunku bankowego z okresu ostatnich 6 miesięcy.
Wezwanie to doręczono Spółce w dniu 22 marca 2018 r. Pozostało bez odpowiedzi.
Zgodnie z art. 255 Ppsa jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Nienadesłanie żądanych dokumentów powoduje, że Referendarz nie miał możliwości dokonania pełnej oceny sytuacji majątkowej Wnioskodawcy. Nie mógł również ocenić, czy umowa spółki np. nie zobowiązuje wspólników do wnoszenia dopłat, proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Nie można zatem uznać, że Skarżąca wykazała, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Dlatego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 246 § 2 pkt 2 orzeczono jak w sentencji.