Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13.02.2013 r. wniosku Fundacji [...] w S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skarg B. J. i Fundacji [...] w S. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
B. J. oraz Fundacja [...] w S. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] lutego 2012 r. o uchyleniu decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [...] listopada 2011 r. i niestwierdzeniu nieważności decyzji Starosty S. z dnia [...] stycznia 2006 r. w sprawie pozwolenia wodnoprawnego dla [...] sp. z o. o. na odprowadzanie podczyszczonych ścieków deszczowych z terenów bazy [...] i [...] sp. z o. o. w K. w gminie K. do rowu melioracyjnego.
W skardze skarżąca Fundacja [...] w S. zwróciła się o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (k. 82).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Oczywista bezzasadność skargi zachodzi, gdy przepisy prawa jasno i jednoznacznie, bez konieczności dokonywania głębszej analizy prawnej, wykluczają możliwość uznania żądania skarżącego.
W ocenie Sądu skarga jest oczywiście bezzasadna.
Oczywista bezzasadność skargi polega na niedopuszczalności skargi, gdyż skarżąca Fundacja [...] w S. nie ma interesu prawnego do wniesienia skargi.
Zgodnie z art. 50 § 1 P.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Interes prawny skarżąca Fundacja próbuje wywieść z faktu, że jest użytkownikiem terenu sąsiadującego z terenem objętym pozwoleniem wodnoprawnym oraz z tym, że jej statutowa działalność polega na ochronie środowiska (stanowisko zawarte w piśmie z dnia 20 grudnia 2012 r., nadesłane na wezwanie Sądu do wykazania interesu prawnego pod rygorem odrzucenia skargi).
W związku z powyższym należy wskazać, że prawo użytkowania terenu sąsiadującego z terenem objętym pozwoleniem wodnoprawnym nie jest źródłem interesu prawnego Fundacji w niniejszej sprawie. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą źródłem tego interesu może być jedynie prawo własności lub użytkowania wieczystego, zaś pozostałe prawa rzeczowe czy obligacyjne nie dają tego przymiotu (por. wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2009 r., II OSK 263/09).
Jeżeli chodzi o argument, że działalność statutowa skarżącej Fundacji polega na ochronie środowiska, to nie może być on uwzględniony w kontekście istnienia interesu prawnego po stronie Fundacji do wniesienia skargi. Zgodnie z art. 50 § 1 P.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Skarżąca Fundacja nie ma uprawnienia do wniesienia skargi, gdyż nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym. Mogłaby jedynie, zgodnie z art. 33 § 2 P.p.s.a., zgłosić udział w postępowaniu w charakterze uczestnika.
Reasumując: w ocenie Sądu skarga jest oczywiście bezzasadna, gdyż skarżąca Fundacja nie ma interesu prawnego do wniesienia skargi.
W tej sytuacji prawo pomocy nie przysługuje (art. 247 P.p.s.a.).
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 254 § 1 i art. 247 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.