Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. B. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od zarządzenia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 557/13 o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi R. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i wydalenia postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu.
Zarządzeniem z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 557/13 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek R. B. o przyznanie prawa pomocy, wobec niezłożenia go na urzędowym formularzu.
Odpis niniejszego zarządzenia wraz z uzasadnieniem i stosownym pouczeniem o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia przesłany został skarżącej przy piśmie z dnia 17 kwietnia 2013 r., którego odbiór skarżąca potwierdziła własnoręcznym podpisem w dniu 22 kwietnia 2013 r.
Od przedmiotowego zarządzenia w dniu 15 maja 2013 r. złożony został osobiście przez skarżącą w Biurze Podawczym tutejszego Sądu sprzeciw wraz z zawartym w nim wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia. Do wniosku dołączony został wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca nie kwestionuje, że uchybiła terminowi do wniesienia sprzeciwu, jednakże - jej zdaniem - nie ponosi ona za to uchybienie winy, ponieważ nie zna ona języka polskiego, a pismo z Sądu otrzymała bez tłumaczenia i jak podała "List ten pisze mój sąsiad ale nie jestem pewna czy zawarte w nim fakty są prawidłowe".
Zarządzeniem z dnia 21 maja 2013 r. Sąd wezwał skarżącą do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu - w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania - poprzez określenie momentu w postaci daty, w której ustała przyczyna uchybienia terminu czyli nieświadomość obowiązku złożenia sprzeciwu stanowiąca skutek uchybienia ustawowego terminu do jego złożenia.
W odpowiedzi na wezwanie, skarżąca w piśmie z dnia 3 czerwca 2013 r. wskazała, że dzień 15.05.2013 r. jest datą, w której ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia sprzeciwu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że odpis zarządzenia z dnia 16 kwietnia 2013 r. został doręczony skarżącej w dniu 22 kwietnia 2013 r. wraz z pouczeniem o możliwości wniesienia sprzeciwu od tegoż zarządzenia w terminie siedmiu dni od dnia jego doręczenia. Zatem siedmiodniowy termin do wniesienia sprzeciwu bezskutecznie upłynął w dniu 29 kwietnia 2013 r. Skarżąca nie kwestionuje faktu, że z powyższym zarządzeniem i pouczeniem zapoznała się. W ustawowym terminie sprzeciw nie został jednak wniesiony, bowiem wniesiony został dopiero w dniu 15 maja 2013 r., a więc z szesnastodniowym uchybieniem ustawowego terminu, wynikającego z treści art. 259 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
W świetle postanowień zawartych w art. 86 i 87 tej ustawy, uchybiony termin należy przywrócić na wniosek strony, jeżeli zostaną kumulatywnie spełnione następujące przesłanki: 1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu, 2) wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, 3) jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin, 4) we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, 5) powstaną ujemne dla strony skutki w zakresie postępowania sądowego.