Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. wniosku T. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi T. W. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia w ewidencji gruntów i budynków stanu działki postanawia: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, po rozpatrzeniu odwołania Z. W. i T. W., utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] listopada 2015 r. orzekającą o odmowie przywrócenia w ewidencji gruntów i budynków stanu działki nr [...] położonej w obrębie M., gmina Z., sprzed zmiany z dnia 2 listopada 2015 r. nr [...].
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła T. W..
W piśmie z dnia 8 marca 2016 r. skarżąca zawarła wniosek o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z zarządzeniem z dnia 15 kwietnia 2016 r. wezwano skarżącą do złożenia wniosku na urzędowym formularzu PPF. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, wezwanie doręczono w dniu 25 kwietnia 2016 r.
W zakreślonym terminie skarżąca nadesłała wniosek na urzędowym formularzu. Wskazała, że zwraca się o zwolnienie od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, że znajduje się w bardzo dramatycznej sytuacji finansowej ze względu na prowadzoną egzekucję komorniczą oraz zajęcie wpływów na rachunkach bankowych. Oświadczyła, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z bratem. Podała m.in., że połowa posiadanego gospodarstwa rolnego w postaci trzech działek rolnych została sprzedana przez komornika w drodze licytacji, przy czym komornik pozostawił ich bez środków do życia, bez pracy i bez możliwości spłaty zadłużeń. Jako posiadany majątek skarżąca wskazała gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzi dom o pow. 85 m2, obora i stodoła. Majątek ten stanowi współwłasność skarżącej oraz jej brata. Ponadto wskazała, że posiada wraz z bratem ziemię rolną o pow. 6,89 ha fizycznych. Skarżąca oświadczyła, że nie ma oszczędności zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz w gotówce, papierów wartościowych i innych praw majątkowych, wierzytelności, ani przedmiotów wartościowych o wartości powyżej 5000 zł.
Skarżąca wskazała, że gospodarstwo rolne jest jedynym źródłem dochodu jej i brata. Dodała, że komornik sądowy zajmując 100% wpływów na rachunki bankowe, pozbawił ich możliwości wykonywania pracy, a także możliwości regulowania opłat i zobowiązań, w tym z tytułu kredytów. Nie pozostawił im nawet środków na życie.
Jako uzyskiwane dochody skarżąca wskazała dochody z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, tj. ze sprzedaży towaru oraz dopłatę bezpośrednią z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Podała, że dopłata bezpośrednia za rok 2011 r. wyniosła 6.418,26 zł. Wśród zobowiązań i stałych wydatków skarżąca wskazała: prąd ok. 200 zł na dwa miesiące, inne koszty związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego ok. 4000 zł na rok, a także opłaty z tytułu zakupu opału na zimę oraz koszty zakupu ubrań i butów.
Postanowieniem z dnia 23 maja 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 543/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. W uzasadnieniu wskazał, że w sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych skargi.