Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran po rozpoznaniu w dniu 26 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Rady Miejskiej w B. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 532/09 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia obszaru zabudowy śródmiejskiej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 532/09
Pismem nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 9 października 2009 r. Rada Miejska w B. reprezentowana przez adw. R. D. działającego z substytucji pełnomocnika skarżącego r. pr. J. N., złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 4 sierpnia 2009r., sygn. akt IV SA/Wa 532/09.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej było spowodowane obowiązkami zawodowymi, tj. obowiązkiem ułożenia pytań egzaminacyjnych oraz chorobą córki. We wniosku wskazano, iż w dniu [...] października 2009 r., stan zdrowia córki uległ niespodziewanemu pogorszeniu i pełnomocnik zmuszony był do przejęcia opieki nad córką, bowiem żona musiała zajmować się drugim chorym dzieckiem.
W ocenie pełnomocnika niedochowanie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nastąpiło bez jego winy, na skutek okoliczności na które nie miał żadnego wpływu.
Równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu wniesiono także skargę kasacyjną od powyższego wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu. W tym miejscu należy zważyć, iż brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swoje interesy. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia swych spraw. Zaznaczyć należy, iż kryterium braku winy, jako przesłanki możliwości przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności. O braku winy w uchyleniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.