Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Krystyna Napiórkowska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. K. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2009 r. Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania postanawia: odrzucić skargę
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r., zawiesił z urzędu postępowanie administracyjne wszczęte z wniosku Z. K. i Z. Z. w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w B. z dnia [...] maja 1966 r., utrzymującej w mocy decyzję Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Z. z dnia [...] września 1965 r., zatwierdzającą projekt wymiany gruntów we wsi K., gm. R., w części dotyczącej gruntów przed wymianą oznaczonych jako działka nr [...], o powierzchni 11,37 ha.
Postanowienie to zawierało prawidłowe pouczenie o prawie wniesienia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Z. K. (zwany dalej skarżącym) zaskarżył wspomniane postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przed przystąpieniem do rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada jej dopuszczalność. Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądu jest bowiem możliwe jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę wniósł uprawniony podmiot oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została wniesiona w terminie. Stosownie bowiem do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej P.p.s.a.) skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Jednym z ustawowych wymogów skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest wyczerpanie środków zaskarżenia, które przysługują stronie w postępowaniu administracyjnym. Zgodnie bowiem z art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Z treści cytowanych przepisów wynika, że wyczerpanie przysługujących stronie środków zaskarżenia jest koniecznym warunkiem skutecznego zaskarżenia do sądu administracyjnego szeroko rozumianego aktu administracyjnego lub czynności z zakresu administracji publicznej.
W przedmiotowej sprawie warunek wyczerpania środków zaskarżenia w ramach administracyjnego toku instancji nie został spełniony.
Przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2009 r., którym zawieszono postępowanie administracyjne. Na podstawie art. 101 § 3 K.p.a. na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania stronie służy zażalenie. Zgodnie zaś z art. 127 § 3 w zw. z art. 144 K.p.a. na postanowienie wydane w pierwszej instancji przez ministra nie służy zażalenie, jednak strona niezadowolona z postanowienia może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Skarżący, przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego, takiego wniosku nie złożył.
Powyższe powoduje, że wniesiona skarga jest niedopuszczalna i z tego powodu podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.