Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Aneta Żak po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2008 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2009 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu w wysokości 500 zł od skargi wniesionej na decyzję dotyczącą ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. W odpowiedzi na wezwanie skarżący zwrócił się z prośbą o "uchylenie nakazu zapłaty" wpisu sądowego z uwagi na to, że zarabia miesięcznie 493,83 zł i nie osiąga żadnych innych dochodów. Skarżący wyjaśnił, że na jego utrzymaniu pozostaje dwoje uczących się dzieci, a ponadto przedstawił informację o dochodach oraz o zaliczkach pobranych na podatek dochodowy (PIT-11), z której wynika, że z tytułu pracy w Przedsiębiorstwie [...] Sp. z o.o. osiągnął w 2008 r. dochód w wysokości 5833,28 zł. W złożonym następnie na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF) wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata wnioskodawca wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe w dwoma studiującymi synami, w mieszkaniu spółdzielczym o pow. 63 m2. Skarżący wyjaśnił, że obecnie pracuje na pół etatu za wynagrodzeniem 638 zł miesięcznie brutto i oprócz działki położonej na terenie B. w W. nie posiada żadnego innego majątku. Oświadczył ponadto, ze nie posiada również zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. W uzasadnieniu wniosku M. K. podniósł, że ma bardzo niskie dochody i nie posiada środków na zatrudnienie adwokata lub radcy prawnego. Wnioskodawca oświadczył również, że nie może pogodzić się z tym, że szambo nielegalnie wybudowane na działce sąsiada doprowadza ścieki na jego nieruchomość.
Wątpliwości odnoszące się do sytuacji majątkowej wnioskodawcy uzasadniały wezwanie go w trybie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., do uzupełnienia złożonego wniosku w wyznaczonym, 7-dniowym terminie, m.in. poprzez: 1) nadesłanie odpisów zeznań podatkowych skarżącego, 2) przedłożenie wyciągów ze wszystkich posiadanych przez niego rachunków bankowych i lokat, na których gromadzone są środki pieniężne, 3) wyjaśnienie, skąd trzyosobowa rodzina skarżącego czerpie środki na bieżące utrzymanie się w związku z udzieloną informacją, że jedyny jej dochód stanowi wynagrodzenie skarżącego w wysokości 638 zł brutto, 4) wyjaśnienie, w jaki sposób wykorzystywana jest posiadana przez skarżącego działka w [...] oraz czy skarżący uzyskuje z niej dochód, a także 5) złożenie oświadczenia, czy wnioskodawca korzysta z pomocy społecznej.
Wezwanie do złożenia dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących stanu majątkowego skarżącego zostało mu doręczone w dniu 3 kwietnia 2009 r.(k. 31). Wezwanie to do dnia rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy pozostało bez odpowiedzi.
Mając powyższe na uwadze zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym (tj. obejmującym zwolnienie od koszów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika procesowego), gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Z powołanego przepisu wynika więc, że ciężar wykazania przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na wnioskodawcy. W interesie osoby ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy leży zatem przedłożenie wszelkich dokumentów źródłowych oraz przytoczenie wszelkich okoliczności przemawiających za pozytywnym rozpoznaniem wniosku. Od obowiązku pełnego, rzetelnego przestawienia swojej sytuacji materialnej nie zwalnia wnioskodawcy przewidziana w art. 255 p.p.s.a. możliwość wezwania przez sąd do złożenia dodatkowych oświadczeń lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy. Zadaniem referendarza sądowego lub Sądu rozpoznającego wniosek o przyznanie prawa pomocy jest bowiem ocena oświadczeń złożonych przez wnioskodawcę i ich weryfikacja w oparciu o doświadczenie życiowe, z uwzględnieniem zasad logicznego rozumowania, nie należy natomiast do ich zadań prowadzenia dochodzenia co do faktycznego stanu majątkowego wnioskodawcy (postanowienie NSA z 10 maja 2004 r., sygn. FZ 18/04).