Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. sp. z o.o. z siedzibą w T. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w T. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2010 r. znak: [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie warunków odprowadzania ścieków do środowiska postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
E. Sp. z o.o. z siedzibą w T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2010 r. znak: [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie warunków odprowadzania ścieków do środowiska.
Do skargi dołączono na urzędowym formularzu PPPr wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku oraz oświadczeniu wnioskodawczyni zawartym w piśmie z dnia [...] kwietnia 2010 r., wskazano, że Spółka nie posiada środków na uiszczenie wpisu od skargi. W chwili obecnej przechodzi proces restrukturyzacji, który polega na utworzeniu spółek córek i przeniesieniu do nich części przedsiębiorstwa w postaci kilku wydziałów wraz częścią pracowników. W Spółce nastąpiło znaczne zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych. Ponieważ Spółka przynosi stratę, zmuszona była zawiesić część płatności. Suma wymagalnych a niezapłaconych zobowiązań handlowych wynosi [...] zł, a zobowiązań z tytułu podatków [...] zł. Spółka jest w trakcie zawierania układu ratalnego z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w sprawie spłaty zaległych należności z tytułu składek ubezpieczeniowych. Majątek Spółki stanowią stare, całkowicie zamortyzowane maszyny oraz nieruchomości, na których znajdują się hale fabryczne i budynki.
Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2010 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił przyznania prawa pomocy skarżącej Spółce.
W sprzeciwie wniesionym od powyższego postanowienia skarżąca Spółka wskazała, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane w oparciu o błędnie ustalony stan faktyczny. Podniesiono, iż skarżący fizycznie nie ma środków do uiszczenia wpisu od skargi, gdyż wszystkie środki znajdujące się na rachunkach bankowych przeznacza na spłatę zobowiązań spółki w tym należności pracowniczych, składek ZUS oraz zobowiązań podatkowych, których ilość przewyższa kwoty zgromadzone na rachunku bakowym ze względu na proces restrukturyzacji w świetle problemów finansowych i strat spółki. Wszelkie bieżące wpływy są natychmiast rozdysponowywane, co sprawia że spółka nie jest w stanie w obecnej sytuacji zaoszczędzić nawet małej kwoty.
Dodatkowo podano, iż skarżący przedstawił dowody potwierdzające, że spółka nie posiada innego niż maszyny oraz hale fabryczne i budynki majątku. Nie jest możliwe, aby spółka pozyskała środki finansowe na pokrycie kosztów sądowych poprzez spieniężenie majątku. Możliwe jest to jedynie poprzez zaoszczędzenie środków na koncie bankowym, co jest równoznaczne z przerwaniem płynności finansowej i zaniechaniem spłaty zobowiązań co mogłoby doprowadzić do zagrożenia układu ratalnego w zakresie płatności należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.
Ponadto, jak podkreślono, przy bardzo wysokiej kwocie wymagalnych a niezapłaconych zobowiązań handlowych, zobowiązań z tytułu podatków i prowadzonej restrukturyzacji z powodu bardzo dużych problemów finansowych, nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku dla wymagalnych zobowiązań.