Wniosek w przedmiocie odmowy ustalenia przebiegu granicy działek
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA - Agnieszka Łąpieś-Rosińska po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. L. o zawieszenie postępowania sądowego w sprawie ze skargi K. L. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia przebiegu granicy działek postanawia: - odmówić zawieszenia postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżąca K. L. w piśmie z 28 marca 2013 r. wniosła o zawieszenie postępowania sądowego wszczętego z jej skargi na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] grudnia 2012 r. W uzasadnieniu skarżąca podała, że wnioskiem z dnia 20 lutego 2013 r., na podstawie art. 113 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej jako k.p.a., wszczęła postępowanie w sprawie wyjaśnienia treści tej decyzji. K. L. przedłożyła ponadto postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z [...] marca 2013 r. wydane po rozpoznaniu jej wniosku z dnia 20 lutego 2012 r. Skarżąca nie podała, czy postanowienie to jest ostateczne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek skarżącej nie jest zasadny.

Kwestie zawieszenia postępowania sądowego zostały uregulowane w rozdziale 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - dalej jako p.p.s.a.

Z przepisów tych wynika, że: - po pierwsze: postępowanie ulega zawieszeniu z mocy prawa w razie zaprzestania czynności przez sąd wskutek siły wyższej (art. 123 p.p.s.a.), po drugie: w myśl art. 124 § 1 p.p.s.a. Sąd zawiesza postępowanie z urzędu: w razie śmierci strony lub jej przedstawiciela ustawowego, utraty przez nich zdolności procesowej, utraty przez stronę zdolności sądowej lub utraty przez przedstawiciela ustawowego charakteru takiego przedstawiciela, jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie; jeżeli strona lub jej przedstawiciel ustawowy znajduje się w miejscowości pozbawionej wskutek nadzwyczajnych wydarzeń komunikacji z siedzibą sądu; jeżeli w stosunku do strony zostało wszczęte postępowanie upadłościowe, a sprawa dotyczy przedmiotu wchodzącego w skład masy upadłości; w razie przedstawienia przez sąd w tym postępowaniu pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu albo Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej; w przypadku, o którym mowa w art. 56 tej ustawy. Ponadto - zgodnie z art. 125 § 1 p.p.s.a. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu: jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym; jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy sądowoadministracyjnej; jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu skarżącego lub niewykonania przez skarżącego innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu; w razie śmierci pełnomocnika, chyba że strona działa przed sądem osobiście. Sąd może również zawiesić postępowanie na zgodny wniosek stron (art. 126 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie żadna z wymienionych wyżej przesłanek zawieszenia postępowania nie występuje.

W szczególności Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności umożliwiających zawieszenie postępowania sądowego z urzędu. Złożenie przez skarżącą wniosku o wyjaśnienie treści zaskarżonej decyzji nie stanowi bowiem podstawy zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Dla oceny przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zgodności z prawem zaskarżonej decyzji istotna jest treść jej rozstrzygnięcia, treść uzasadnienia, powołana podstawa prawna oraz treść innych elementów składowych wymaganych przez art. 107 k.p.a., a nie wyjaśnienia organu co do tego, jak powinna być rozumiana wydana przez niego decyzja (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lipca 1988 r., sygn. akt IV SA 244/88, publ. Problemy Praworządności 1988, nr 11).

W tych okolicznościach - na podstawie powołanych przepisów - orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1