Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Karolina Kisielewicz-Malec po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego postanawia: 1. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla skarżącego adwokata z urzędu.
W rozpatrywanej sprawie M. S. w dniu 14 grudnia 2015 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz dołączonych do niego dokumentów wynika, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i utrzymuje się z emerytury w wysokości 1.907,25 zł brutto miesięcznie. Poza zaliczką na podatek dochodowy i składką na ubezpieczenie zdrowotne, ze świadczenia skarżącego potrącana jest kwota 476,81 zł miesięcznie w ramach egzekucji należności pieniężnej. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi 1109,79 zł miesięcznie. Skarżący nie ma nieruchomości, zasobów pieniężnych, ani wartościowych przedmiotów. Wydatkuje 450 zł miesięcznie na czynsz za mieszkanie i opłaty za media. Poza tym przeznacza około 150 zł na środki czystości, kosmetyki i leczenie, 50 zł na ubranie, 100 zł na telefon i komunikację oraz 350 zł na wyżywienie.
Stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wysokość emerytury, która stanowi jedyne źródło utrzymania skarżącego, wynosi - po potrąceniach - 1.109,79 zł miesięcznie, natomiast niezbędne wydatki w samodzielnie prowadzonym gospodarstwie domowym pochłaniają około 1.100 zł miesięcznie, zatem praktycznie całość otrzymywanego świadczenia. W tej sytuacji, skarżący nie posiadając ani oszczędności, ani wartościowych przedmiotów, które można by zbyć w celu pozyskania dodatkowych środków, nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że M. S. wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów niniejszego postępowania.
Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, referendarz sądowy orzekł jak w postanowieniu.