Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. O., S. O., M. O. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia 1) zwolnić M. O. od kosztów sądowych, 2) ustanowić dla M. O. adwokata.

Uzasadnienie

W toku postępowania w sprawie ze skargi M. O., S. O., M. O. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2015 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania, M. O. (dalej jako: "skarżący") złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że ma 92 lata, jest inwalidą pierwszej grupy inwalidzkiej, jest obłożnie chory i wymaga opieki innych osób. Jedynym źródłem utrzymania jest renta, której wysokości - 1854,73 zł - pozwala na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych (utrzymania, wyżywienia i opieki). Skarżący oświadczył, że użytkuje mieszkanie spółdzielcze lokatorskie o pow. 33,90 m2. Wymienił następujące wydatki miesięczne: opłata za mieszkanie - 360,37 zł, opłata za energię elektryczną i gaz - 170 zł, opłata za telefon - 65 zł, opłata za lekarstwa i środki pielęgnacyjne - 560 zł, opłata pielęgnacyjna - 450 zł, koszty wyżywienia - 249 zł.

Do wniosku skarżący dołączył kopię zaświadczenie lekarskiego o tym, że wymaga opieki pielęgnacyjnej drugiej osoby, orzeczenia o zaliczeniu do pierwszej grupy inwalidów, 2 kart informacyjnych leczenia szpitalnego (z lipca 2011 r. i sierpnia 2015 r.)

Oceniając złożony przez skarżącego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, należało uznać, że zasługuje on na uwzględnienie, bowiem skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że skarżący mieszka sam, jednakże z uwagi na stan zdrowia, wymaga on stałej opieki osób trzecich. Skarżący jest osobą w podeszłym wieku (92 lata), schorowaną (w 1993 r. został zaliczony do pierwszej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia). Jego jedyne źródło utrzymania stanowi świadczenie rentowe w wysokości 1854,73 zł. Należy mieć na uwadze, że skarżący oprócz stałych wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania, wyżywieniem, musi ponosić wydatki związane z problemami zdrowotnymi - według jego oświadczenia ok. 560 zł przeznacza na lekarstwa i środki pielęgnacyjne a 450 zł na opiekę (pielęgnację). Skarżący nie posiada żadnych oszczędności, czy przedmiotów wartościowych. W tej sytuacji uznano że poniesienie przez skarżącego kosztów sądowych, mogłoby narazić go na uszczerbek utrzymania koniecznego. Ponadto należy uznać, że skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. W tym stanie rzeczy nieudzielanie skarżącemu prawa pomocy mogłoby wiązać się z pozbawieniem go prawa do sądu.

Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1