Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na rozporządzenie Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego im. [...] postanawia: sprostować wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009 r. w ten sposób, że w punkcie I wyroku po słowach: "w punkcie" dopisać "1 podpunkt"
Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził nieważność rozporządzenia Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego im. [...] w części dotyczącej opisu granic Parku w punkcie [...] i [...] załącznika (pkt 1 wyroku) oraz przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego F. C. z Kancelarii Prawniczej C. z siedzibą w W. przy ul. [...] kwotę 500 (pięćset) złotych oraz kwotę 110,00 (sto dziesięć) złotych stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt 2 wyroku).
Przebieg granic [...] Parku Krajobrazowego został opisany w załączniku do rozporządzenia Wojewody [...] nr [...] z podziałem na 10 punktów zawierających podpunkty. W wyroku z dnia 24 czerwca 2009 r. Sąd nie wskazał, w którym punkcie załącznika do rozporządzenia zawarte są podpunkty [...] i [...], których nieważność stwierdzono. Tymczasem bezsporne jest, iż orzeczenie Sądu dotyczyło opisu granic Parku zawartego w punkcie 1 w podpunktach [...] i [...] załącznika do wskazanego rozporządzenia, albowiem na tym terenie znajdują się nieruchomości będące własnością skarżącej B. K.
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W wyroku z dnia 24 czerwca 2009 r. Sąd niedokładnie wskazał, w jakiej części stwierdził nieważność rozporządzenia Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r., a zatem z urzędu, na podstawie powołanego przepisu należało orzec jak w sentencji.