Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi O. na postanowienie Prezesa Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy zwieszenia postępowania postanawia odrzucić skargę.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawuie postanowieniem z dnia [...] września 2013 r. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymał w mocy postanowienie Marszłka Województwa [...] z dnia [...] marca 2012 r. odmawiające zawieszenia postępowania administracyunego w sprawie udzielenia pozwolenia wodnorawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, jako niedopuszczlna.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powołaywanej również jako p.p.s.a., sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu administracyjnego Warszawie zaskarżone postanowienie Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej nie należy do żadnej z kategorii postanowień wymienionych w powołanym przepisie. Zauważyć należy, że pierwszy człon omawianego przepisu “postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie" oznacza w istocie zastosowanie skrótu myślowego. Przyjęcie bowiem dosłownego rozumienia prowadziłoby do przekreślenia zasady wynikającej z art. 52 § 1 p.p.s.a. Jeśli w konkretnym przypadku chodzi o postanowienie, na które służy środek zaskarżenia, to w rzeczywistości sens analizowanego fragmentu art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. sprowadza się do zaakcentowania, jako wyznacznika kognicji sądu administracyjnego przedmiotu rozstrzygnięcia dokonywanego postanowieniem. Jeżeli zatem w określonej kwestii rozstrzyganej postanowieniem służy zażalenie, to po wyczerpaniu środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym możliwe jest złożenie skargi do sądu administracyjnego. A contrario, jeżeli określona kwestia nie jest rozstrzygana postanowieniem, na które służy zażalenie, to w świetle art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. niedopuszczalne będzie złożenie skargi do sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 7 marca 2006 r., sygn. akt II GSK 352/05).
W rozpoznawanej sprawie istota rozstrzygnięcia sprowadza się do oceny, czy w świetle obowiązujących przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego przysługuje zażalenie na odmowę zawieszenia postępowania.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie ulega bowiem wątpliwości, że zaskarżone postanowienie nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Postanowienie to nie kończy także postępowania. Wręcz przeciwnie, postanowienie o odmowie zawieszenia umożliwia przeprowadzenie postępowania zamierzającego do wydania decyzji rozstrzygającej sprawę co do istoty. Postanowienie to dotyczy jedynie kwestii incydentalnej.