Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego L. B. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] czerwca 2001 r. nr [...] w przedmiocie konkursu na stanowisko [...] postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego L. B. kwotę 442,80,- (czterysta czterdzieści dwa 80/100) złotych, w tym: tytułem opłaty za czynności radcy prawnego przed sądem pierwszej instancji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych oraz za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej kwotę 120,- (sto dwadzieścia) złotych i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
W piśmie z dnia 24 maja 2013 r. radca prawny L. B. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w łącznej kwocie 480,-zł podwyższonej o stawkę podatku od towarów i usług.
Powyższy wniosek rozpoznany został postanowieniem referendarza sądowego z dnia 6 czerwca 2013 r., którym przyznano wymienionemu pełnomocnikowi kwotę 120,-zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług, zaś w pozostałym zakresie odmówiono przyznania wynagrodzenia za zastępstwo prawne.
Od powyższego postanowienia pełnomocnik wniósł sprzeciw, modyfikując wniosek w ten sposób, że wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (która nie została opłacona ani w całości, ani w części) w wysokości 360,-zł powiększonej o kwotę podatku od towarów i usług, tj. w łącznej wysokości 442,80 zł.
Wskutek wniesienia sprzeciwu powyższe postanowienie referendarza sądowego utraciło moc i dlatego sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności radców prawnych, określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490).
Stawki minimalne za czynności radców prawnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi określone zostały w § 14 ust. 2 powołanego rozporządzenia. Natomiast stosownie do § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z powyższych względów Sąd - na podstawie art. 250 powołanej ustawy w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c i § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b w zw. z § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia - postanowił przyznać radcy prawnemu L. B. wynagrodzenie w kwocie 442,80 złotych z tytułu pomocy prawnej udzielonej skarżącemu A. S. z urzędu w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.