Dnia 28 kwietnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: , Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016r. nr [...] w sprawie ze skargi [...] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 roku, numer [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego postanawia: odrzucić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 marca 2017 roku, sygn. akt IV SA/Wa 2457/16 odrzucił skargę [...] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 roku w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego z uwagi na wniesienie jej z uchybieniem ustawowego terminu.
Odpis powyższego postanowienia z dnia 10 marca 2017r. wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącej spółce, a ściśle jej profesjonalnemu pełnomocnikowi, w dniu 24 marca 2017r. (potwierdzenie odbioru k. 73).
W dniu 31 marca 2017r. skarżąca spółka złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 r. wraz ze skargą. Adresatem tego wniosku skarżąca uczyniła organ administracji publicznej, tj. Ministra Infrastruktury i Budownictwa (koperta k. 98), który przedmiotowy wniosek wraz z kopertą, w której został nadany i załączoną do niego skargą przekazał Sądowi w dniu 20 kwietnia 2017r. (data stempla pocztowego k. 99).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania uchybionej czynności procesowej, poprzedzone być musi zbadaniem dopuszczalności tego wniosku. Powinien on bowiem spełniać określone wymogi formalne, w przeciwnym razie - stosownie do art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2016, poz. 718 ze zm. - dalej p.p.s.a.) - spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek podlegać będzie odrzuceniu. Wymogi warunkujące dopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu ujęto w art. 86 i art. 87 p.p.s.a. Art. 87 § 1 p.p.s.a. zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu i jednocześnie art. 87 § 4 p.p.s.a. nakłada na stronę obowiązek równoczesnego z wnioskiem dokonania czynności, której nie dokonała w terminie.
W tym miejscu podnieść należy, że Sąd rozpoznając wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, czyni to na podstawie akt sprawy przekazanych zarówno przez organ, jak również zebranych w toku postępowania sądowego. Z akt niniejszej sprawy wynika natomiast, że skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2016 roku już po wniesieniu skargi do Sądu, nie musiała zatem, w ocenie Sądu, dopełniać obowiązku wynikającego z art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a, czyli równocześnie wraz z wnioskiem dokonać uchybionej czynności, albowiem dokonała jej jeszcze przed złożeniem wniosku o przywrócenie terminu (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 lipca 2014r., sygn. akt II SA/Op 262/14 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). W takiej sytuacji, zdaniem Sądu, strona postępowania sądowoadministracyjnego składająca wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi odrzuconej nie ma obowiązku ponownego złożenia skargi razem ze wspomnianym wnioskiem, gdyż w przypadku, w którym strona dopiero z postanowienia Sądu dowiaduje się o uchybieniu terminu, nieracjonalne wydaje się, aby jeszcze raz składała skargę wraz z tym wnioskiem i to jeszcze za pośrednictwem organu, podczas gdy organ nie jest uprawniony do dokonywania jakichkolwiek czynności procesowych względem wniosku. Nieprawomocne odrzucenie skargi - gdyż za takie należy uznać postanowienie Sądu z dnia 10 marca 2017r., które w momencie wniesienia wniosku nie uzyskało waloru prawomocności - nie niweczy skutków procesowych związanych z jej wniesieniem. W rozpatrywanej sprawie skarga została złożona i nie zachodziła potrzeba jej ponownego składania. Okoliczność, że Sąd ją odrzucił, sytuacji nie zmienia. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym prezentowany jest pogląd, który podziela Sąd rozpoznając niniejszy wniosek, że wprawdzie prawomocne odrzucenie skargi niweczyłoby skutki procesowe związane z jej wniesieniem, jednakże przez kilkadziesiąt lat w sądownictwie administracyjnym przyjmowano i nadal się przyjmuje, że w przypadku wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi uprzednio odrzuconej, sam wniosek kryje założenie, że strona podtrzymuje skargę wcześniej złożoną. Jest to założenie praktyczne, zgodne z intencją wnioskodawcy i pozwala uniknąć irracjonalnych czynności. Na gruncie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie istnieje potrzeba ani celowość przyjmowania konstrukcji, według której, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi uprzednio odrzuconej należy złożyć do sądu za pośrednictwem organu i razem z wnioskiem o przywrócenie terminu należy ponownie złożyć skargę wcześniej odrzuconą. Skoro przedmiotem postępowania sądowoadministracyjnego jest kontrola działalności administracji publicznej, w tym legalności aktów wydawanych w postępowaniu administracyjnym, w którym podmioty stosunku administracyjnoprawnego nie są podmiotami autonomicznymi, bowiem pozycja jednostki jest słabsza od pozycji organu, to w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie należy tworzyć w drodze wykładni konstrukcji o daleko posuniętym rygoryźmie formalnym. Taka postawa stoi w oczywistej sprzeczności z ideą, która legła u podstaw powstania sądownictwa administracyjnego. Zgodnie bowiem z art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej rola sądownictwa administracyjnego powinna być pojmowana jako sprawowanie kontroli nad działalnością organów administracji publicznej, nie zaś jako tworzenie restryktywnych procedur postępowania przed sądami administracyjnymi. Innymi słowy, nie istnieją dostateczne racje przemawiające za odstąpieniem od przyjętej z orzecznictwa sądów powszechnych z lat 1964-1989 i stosowanej konsekwentnie przez sądy administracyjne zasady, że złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi uprzednio odrzuconej, oznacza w sposób dorozumiany, że strona wnosi nową skargę o treści identycznej, jak w piśmie pierwotnym. Oczywiście strona ma prawo złożyć nowe pismo - łącznie z wnioskiem o przywrócenie terminu - zmieniając wnioski i treść pisma odrzuconego. Jeżeli jednak tego nie uczyni, "odżywa" skarga dotychczasowa. Odmienna wykładnia, rażąca sztucznością i niezrozumiała dla zwykłego obywatela, powodowałaby komplikacje i wydłużałaby albo wręcz uniemożliwiała realizację prawa do sądu (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2008r., sygn. akt II FZ 646/07 i postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 czerwca 2011r., sygn. akt III SA/Kr 420/11 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).