Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. L. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać radcy prawnemu M. L. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z 23 listopada 2016 r. referendarz sądowy przyznał skarżącej w niniejszej sprawie prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego.
W dniu [...] stycznia 2017 r. wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w [...] pełnomocnikiem z urzędu skarżącej - r. pr. M. L. zapoznał się w siedzibie Sądu z aktami sprawy, a w dniu [...] kwietnia 2017 r. reprezentowała skarżącą na rozprawie i złożył wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że nie zostały one opłacone ani w całości ani w części.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w niniejszej sprawie, reguluje w przedmiotowej sprawie - w związku z tym, że została wszczęta w dniu 23 sierpnia 2016 r. - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1805).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia opłaty maksymalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej 480 zł.
Natomiast w myśl § 4. ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Stosownie do ust. 2 tego przepisu ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
W myśl zaś § 4 ust. 3 opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
Uwzględniając, stosownie do § 4 ust. 2 powoływanego rozporządzenia, zarówno niezbędny nakład pracy wyznaczonego radcy prawnego, jak i charakter sprawy, nie znaleziono podstaw do ustalenia opłaty wyższej niż ½ opłaty maksymalnej określonej w wyżej powołanych przepisach. Jak wynika z akt sprawy, pełnomocnik z urzędu skarżącej w dniu [...] stycznia 2017 r. stawił się w Sądzie i zapoznał się z aktami sprawy a w dniu [...] kwietnia 2017 r. reprezentował skarżącą na rozprawie. Są to czynności typowe, związane z prawidłową realizacją obowiązków pełnomocnika z urzędu w postępowaniu przed sądem administracyjnym.
Z tych względów, na podstawie powołanych art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz na podstawie powołanych wyżej przepisów w związku z § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715), postanowiono jak w sentencji.