Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Fundacji [...] z siedzibą w [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] w sprawie ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w [...] na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...].
W piśmie z dnia 8 lipca 2016 r. Fundacja [...] z siedzibą w [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie tego organu z [...] maja 2016 r. o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu dotyczącym wydanie zezwolenia na odstrzał [...].
W skardze zawarto również wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] zezwalającej [...] Parkowi Narodowemu na odstrzał 35 osobników [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosowanie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Z powyższego przepisu wynika, że dopuszczalne jest wstrzymanie, obok zaskarżonego aktu, również aktu wydanego w granicach tej samej sprawy.
Chodzi tu jednak o sprawę w ujęciu materialnym, zatem o "postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy" można mówić wówczas, gdy przedmiotem tych postępowań będzie sprawa wykazująca tożsamość podmiotową i przedmiotową. Takie rozumienie omawianego pojęcia znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie, jak i doktrynie (por. postanowienie NSA z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. akt II FZ 441/12 oraz T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008 r., s. 344).
Na sprawę administracyjną, w znaczeniu materialnoprawnym, składają się zaś elementy podmiotowe i przedmiotowe. Oznacza to, że w postępowaniu organów obu instancji musi występować tożsamość podmiotu będącego adresatem praw lub obowiązków (podmiotowa) oraz tożsamość podstawy prawnej i faktycznej (przedmiotowa).
W niniejszej sprawie, co już podkreślano, przedmiotem zaskarżenia jest rozstrzygnięcie procesowe - odmawiające dopuszczenia do udziału w postępowaniu - skierowane do skarżącego Stowarzyszenia, zaś przedmiotem wniosku rozstrzygnięcia merytoryczne - skierowane do [...] Parku Narodowego. Nie może być zatem mowy o tożsamości podmiotowej ani przedmiotowej,
Wobec powyższego Sąd nie mógł uwzględnić żądania wstrzymania wykonania decyzji z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...].
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.