Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Karolina Kisielewicz - Malec po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania polskiego dokumentu podroży postanawia: 1) zwolnić skarżącego od kosztów sądowych w całości, 2) ustanowić dla skarżącego adwokata.
K. M. wnioskiem z dnia 11 grudnia 2014 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] września 2014 r. o odmowie wydania skarżącemu polskiego dokumentu podroży.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy, pisma z dnia 7 stycznia 2015 r. oraz przedstawionych przez skarżącego dokumentów wynika, że wnioskodawca nie pracuje i jest zarejestrowany w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku (zaświadczenie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia [...] stycznia 2015 r.). Skarżący nie posiada mieszkania ani innego majątku. Mieszka u kolegi. K. M. utrzymuje się dzięki pomocy finansowej brata i znajomych oraz pomocy społecznej Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. (zasiłki okresowe, zasiłki celowe na dofinansowanie opłat mieszkaniowych, zakupu żywności i odzieży).
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy, złożony przez skarżącego K. M. jest uzasadniony. Wykazał on bowiem, że nie ma żadnych środków na poniesienie kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Zdaniem referendarza sądowego, wnioskodawca nie ma realnych możliwości pokrycia wiążących się z niniejszym procesem kosztów opłat i wydatków sądowych a także wynagrodzenia jakie zwykli pobierać fachowi pełnomocnicy. Skarżący nie otrzymuje jakichkolwiek dochodów stałych, nie posiada również żadnego majątku, który dawałby szanse na polepszenie sytuacji materialno - bytowej. Z treści dokumentacji przesłanej do Sądu wynika, że strona od dłuższego czasu utrzymuje się dzięki instytucji pomocy społecznej. Ośrodek pomocy społecznej wypłaca mu zasiłki okresowe (po 271 zł. miesięcznie) oraz zasiłki celowe: na dofinasowanie opłat mieszkaniowych (we wrześniu i listopadzie 2014 r. - odpowiednio 200 i 300 zł), na zakup żywności (we wrześniu, listopadzie i grudniu 2014 r. - odpowiednio 200, 400 i 400 zł), na dofinansowanie zakupu odzieży (w listopadzie 2014 r. - 150 zł). Niewątpliwie fakt przyznania tych zasiłków przez organ pomocy społecznej uwiarygodnia twierdzenia strony o jego złej sytuacji majątkowej. Organy pomocy społecznej dysponują szerokim wachlarzem środków dowodowych pozwalających ustalić rzeczywistą sytuację rodzinną i majątkową.
Biorąc to wszystko pod uwagę, referendarz stwierdza, że skarżący spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy, określone w treści art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Niniejsze postanowienie jest równoznaczne z udzieleniem adwokatowi pełnomocnictwa (art. 244 § 2 p.p.s.a.). Pełnomocnika wyznaczy dla skarżącego organ samorządu adwokackiego (art. 253 p.p.s.a.). Zwolnienie od kosztów sądowych oznacza zaś, że skarżący nie będzie zobowiązany do pokrycia jakichkolwiek opłat i wydatków sądowych.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji niniejszego postanowienia w oparciu o art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a.