Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Monika Stępkowska-Bigiej po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. D. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Wyrokiem z dnia 17 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. D. w przedmiotowej sprawie.
W dniu 22 stycznia 2013 r. skarżący zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że jest osobą schorowaną. Prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną, jest właścicielem mieszkania o pow. 41,5 m2. Podał, że posiada zasoby pieniężne "na koszty pogrzebu". Skarżący jak i jego małżonka osiągają stałe dochody z tytułu świadczeń emerytalnych w łącznej wysokości 3.783 zł netto miesięcznie (4.086 zł brutto). Wśród comiesięcznych wydatków koniecznych skarżący wymienił: swoje koszty leczenia (lekarstwa, dentyści, protetyk, okulista) - około 300 zł, koszty leczenia żony (lekarstwa, zastrzyki na kolana, dentyści, protetyk, okulista) - 700 zł, czynsz za lokal mieszkalny w wysokości 925 zł, wydatki na wyżywienie oraz środki czystości- 800 zł, zasiłki dla studiujących wnuków- 400 zł, pozostałe wydatki- 58 zł. Skarżący przedstawił ponadto dokumenty źródłowe potwierdzające jego zły stan zdrowia.
Po wezwaniu skarżącego do uzupełnia wniosku, skarżący w dniu 13 lutego 2013 r. przedłożył m. in. :kserokopie faktur VAT, dokumentujących wydatki związane z eksploatacją mieszkania, tj. opłatę czynszu za lokal mieszkalny przy ul. [...] w W. w miesiącu lutym 2013 r. w wysokości 466,90 zł, opłatę za gaz w wysokości 43,12 zł, opłatę za energię elektryczną w wysokości 127,47, abonament telefoniczny - w wysokości 58,18 zł. Skarżący wymienił dodatkowo opłatę za użytkowanie wieczyste gruntu w wysokości 701,67 zł, jednak jak sam oświadczył należność ta obecnie nie jest przez niego opłacana, bowiem nie zostało zakończone postępowanie sądowe w przedmiocie zasadności naliczenia opłaty w podwyższonej wysokości.
Skarżący dołączył ponadto kserokopie umów zawartych pomiędzy skarżącym i Noble Bank S.A oraz żoną skarżącego i Noble Bank S.A., potwierdzających założenie przez nich oszczędnościowych lokat terminowych. Z dokumentów tych wynika, iż wnioskodawca oraz jego małżonka posiadają lokaty oszczędnościowe, na których ulokowali środki pieniężne w łącznej wysokości 43.000 zł.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono, co następuje:
Przede wszystkim zaznaczyć należy, że prawo pomocy, zarówno w zakresie całkowitym, jaki i częściowym, jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest bowiem formą dofinansowania strony postępowania z budżetu Państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. postanowienie NSA z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. akt I OZ 1099/11).
Ponadto, w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy. Powinien on zatem przekonać Sąd o konieczności przyznania mu prawa pomocy. Wnioskodawca ubiegający się o przyznanie prawa pomocy musi wykazać, tj. należycie udokumentować swoją sytuację materialną, gdyż to na podstawie przekazanych przez niego informacji Sąd dokonuje merytorycznej oceny wniosku pod kątem wystąpienia przesłanek przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie (por. np. postanowienia NSA z dnia 16 grudnia 2010 r., sygn. akt II GZ 409/10 i z dnia 20 stycznia 2012 r., sygn. akt IIFZ833/11). Stosownie bowiem do art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.