Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. R. i D. R. z dnia 13 stycznia 2009 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skarg M. R. i D. R. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] listopada 2008 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, to jest: 1. zwolnić M. R. i D. R. od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla M. R. i D. R. adwokata z urzędu.
M. R. i D. R. zwrócili się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata zurzędu.
Ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku z dnia 13 stycznia 2009 r. wynika, że skarżący pozostają w gospodarstwie domowym wraz z dwojgiem małoletnich dzieci. M. R. opiekuje się chorą, niepełnosprawną córką, przez co nie może podjąć zatrudnienia. Syn skarżących jest uczniem szkoły średniej. Jedyne źródło utrzymania czteroosobowej rodziny stanowi wynagrodzenie, zatrudnionego jako pracownik fizyczny, D. R. w miesięcznej wysokości 2.200,00 zł. Nadto niepełnosprawna córka wnioskodawców otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w miesięcznej wysokości 153,00 zł.
Państwo R. posiadają dom o powierzchni 100 m2 oraz 1,5 ha nieużytków rolnych. Poza tym nie posiadają innych nieruchomości, wartościowych przedmiotów, oszczędności, papierów wartościowych, ani innych zasobów pieniężnych.
Jak oświadczyli, po poniesieniu wydatków związanych z utrzymaniem domu, zakupem lekarstw niezbędnych do podtrzymania życia córki oraz dojazdami do ośrodka specjalistycznego oddalonego od miejsca zamieszkania o około 70 km, nie są w sanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu rodziny.
Stosownie do treści art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Podstawą oceny dopuszczalności przyznania prawa pomocy jest bowiem rzeczywista sytuacja materialna w gospodarstwie domowym osoby ubiegającej się o przyznanie takiego prawa.
Mając na względzie wykazane w przedmiotowym wniosku stan majątkowy i możliwości płatnicze M. R. oraz D. R. należy stwierdzić, że nie są oni w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Miesięczny dochód uzyskiwany w czteroosobowym gospodarstwie domowym skarżących wynosi 2.353,00 zł, co daję kwotę 588,25 zł na jedną osobę. Przy czym otrzymywany przez A. R. zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153,00 zł miesięcznie z założenia służy częściowemu zaspokojeniu potrzeb związanych z pomocą osobie niepełnosprawnej (art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.). Wnioskodawcy nie mają oszczędności, papierów wartościowych, ani innych zasobów pieniężnych, a część dochodów zmuszeni są przeznaczać na leczenie, niezbędne dla podtrzymania życia córki. Co więcej choroba małoletniej A. R. uniemożliwia skarżącej podjęcie zatrudnienia, a tym samym zwiększenie możliwości płatniczych rodziny. Mając przy tym na względzie aktualny poziom cen i opłat za dobra i usługi niezbędne do zaspokojenia elementarnych potrzeb życiowych należy uznać, że M. R. i D. R. nie są w stanie poczynić niezbędnych oszczędności do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i dzieci.
Przesłanki obligujące do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie zostały zatem spełnione.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.