Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] października 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia postanawia: - zwolnić M. C. od kosztów sądowych.
W skardze na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] października 2009 r. skarżąca M. C. zawarła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Z informacji podanych przez skarżącą w nadesłanym w dniu 29 grudnia 2009 r. formularzu PPF wynika, że prowadzi ona jednoosobowe gospodarstwo domowe. Uzasadniając swój wniosek skarżąca wskazała, że jest osobą w podeszłym wieku- 86 lat, schorowaną, a jedynym jej źródłem dochodu jest emerytura z dodatkiem pielęgnacyjnym w łącznej wysokości 700 zł miesięcznie.
Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż stałe wydatki jakie ponosi na utrzymaniem mieszkania oraz zakup niezbędnych lekarstw pochłaniają ponad połowę uzyskiwanych przez nią dochodów. Z rubryki 7 formularza wniosku wynika, że skarżąca poza działką, której jest współwłaścicielem, nie posiada żadnego innego majątku, ani środków pieniężnych.
Rozpoznając wniosek skarżącej należy stwierdzić, że zasługuje on na uwzględnienie.
Z regulacji prawnych dotyczących kosztów sądowych wynika, że zasadą jest, iż każdy kto wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, obowiązany jest do uiszczenia stosownych kosztów sądowych. Przysługujące Sądowi prawo do przyznania prawa pomocy nie ma charakteru pełnego, swobodnego uznania Sądu, lecz podlega określonym regułom, których należy bezwzględnie przestrzegać przy każdorazowym rozpatrywaniu takiego wniosku.
Na podstawie art. 243 § 1 oraz art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd może, na wniosek strony, przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
Zwolnienie od kosztów sądowych, na które składają się opłaty sądowe: wpis sądowy i opłata kancelaryjna oraz zwrot wydatków wchodzi w zakres częściowego prawa pomocy, który może być przyznane osobie fizycznej pod warunkiem wykazania przez nią braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w środkach utrzymania konieczne go dla siebie i rodziny ( art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż kryterium uzasadniającym przyznanie prawa pomocy jest ubóstwo strony wnioskującej. O przyznaniu prawa pomocy decyduje stan majątkowy i dochody w chwili rozpoznania wniosku w tym przedmiocie, bez względu na przyczyny takiego stanu.
Złożone przez skarżącą oświadczenie co do jej stanu zdrowia, wieku oraz wysokości stałych dochodów wskazuje, że po stronie skarżącej istnieje sytuacja, w której nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego. Należy mieć na uwadze, iż jedynym dochodem uzyskiwanym przez skarżącą jest świadczenie emerytalne w wysokości 700 zł miesięcznie. Uwzględniając aktualny poziom cen dóbr i usług niezbędnych do zaspokojenia elementarnych potrzeb życiowych jak wyżywienie i ubranie należy stwierdzić, że zestawienie wysokości stałego dochodu skarżącej z miesięcznymi kosztami niezbędnego utrzymania pozwala przyjąć, że wnioskodawczyni znajduje się w ciężkiej sytuacji materialnej.
W związku z powyższym po przeanalizowaniu wniosku M. C. oraz złożonej przez nią informacji dotyczącej sytuacji finansowej należy stwierdzić, iż w stosunku do skarżącej zachodzą przesłanki określone w przepisie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uzasadniające przyznanie skarżącej prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.