Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. M. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu w pierwszej instancji w sprawie ze skargi I. K. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. M., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 55,2 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 20 listopada 2017 r. starszy referendarz sądowy przyznał I. K. (skarżącej) prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] wyznaczyła dla skarżącej radcę prawnego M. M. pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie.
Na rozprawie w dniu 27 marca 2018 r. wyznaczona pełnomocnik z urzędu reprezentowała skarżącą na rozprawie oraz złożyła pismo procesowe wraz z wnioskami dowodowymi a także wniosła o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu i oświadczyła, że nie zostały one uiszczone ani w całości ani w części. Ponadto pełnomocnik skarżącej stawiła się na ogłoszeniu wyroku w dniu 10 kwietnia 2018 r.
Rozpoznając wniosek zważono co następuje.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w niniejszej sprawie, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz pkt 2 lit. d opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynoszą 240 zł.
W myśl zaś § 4 ust. 3 opłatę, o której mowa w ust. 1 i 2 podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W niniejszej sprawie, mając na uwadze wyżej powołane przepisy uznano, że pełnomocnikowi skarżącej należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 240 zł za pomoc prawną udzieloną w postępowaniu przed sądem w pierwszej instancji, podwyższając tę kwotę o stawkę podatku od towarów i usług.
Z tych względów, na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami oraz powołanych wyżej przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, postanowiono jak w sentencji.