Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie ustalenia warunków lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. S. i L. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej postanawia: - oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6151 Lokalizacja dróg i autostrad
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie

W piśmie procesowym z dnia 9 marca 2009 r. S. S. i L. K. zwrócili się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury z dnia z dnia [...] lipca 2008 r. znak: [...] o ustaleniu warunków lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej nr [...] do parametrów drogi ekspresowej na odcinku P.- granica powiatu R. ( od km [...]do km [...]) z wyłączeniem odcinka W.- T.( od km [...] do km [...]). W uzasadnieniu wniosku wskazali, iż wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować trudne do odwrócenia skutki, bowiem inwestor zamierza rozpocząć prace na działce stanowiącej ich własność, zmierzające do realizacji przedmiotowej inwestycji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 61 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej: P.p.s.a.) Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji jeśli w wyniku wykonania decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Pozytywne rozstrzygnięcie żądania strony zależy więc od spełnienia jednej z dwóch wymienionych wcześniej przesłanek, przy czym nawet w przypadku spełnienia jednej z nich zostało ono pozostawione uznaniu Sądu, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę zwrotu "sąd może".

Z brzmienia powołanego wyżej przepisu wynika, że strona wnioskująca o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powinna określić, na jaką konkretnie szkodę lub trudne do odwrócenia skutki może ją narazić wykonanie zaskarżonej decyzji. Z konstrukcji tego przepisu wynika również, że na stronie spoczywa obowiązek wskazania konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Sąd nie może jedynie na podstawie twierdzeń strony skarżącej uznać, że w sprawie występuje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, gdyż winno to być wykazane np. dokumentami źródłowymi lub innymi materiałami potwierdzającymi tezy skarżącej.

Podkreślenia wymaga fakt, że zaskarżona decyzja oraz decyzja organu pierwszej instancji zostały wydane w oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.). Ustawa ta została zmieniona ustawą z dnia 18 października 2006 r. o zamianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 220 poz. 1601). Zgodnie jednak z art. 5 ustawy z dnia 18 października 2006 r. do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe, a zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r.

W sprawie niniejszej należy wziąć pod uwagę, że decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej zawiera jedynie wymagania dotyczące powiązania drogi z innymi drogami publicznymi, określa linie rozgraniczające terenu, warunki wynikające z przepisów szczególnych oraz inne postanowienia wymienione w art. 7 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych, nie zatwierdza natomiast dokładnego i ostatecznego projektu budowlanego drogi. W takiej sytuacji, udzielenie ochrony tymczasowej skarżącym, zwłaszcza w przypadku gdy nie wykazali oni, że zostały spełnione przesłanki z art. 61 P.p.s.a., niweczyłoby cel, jaki przyświecał ustawodawcy przy przyjęciu ustawy, ustanawiającej szczególny reżim prawny przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych. Zatem, w ocenie Sądu, z uwagi na charakter i zakres rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonej decyzji nie zachodzą przesłanki do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie jej wykonania.

Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6151 Lokalizacja dróg i autostrad
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury