Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. R. i K. R. na rozporządzenie Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego [...] w [...] postanawia: odrzucić skargę.
W piśmie z dnia 30 maja 2016 r. A. R. i K. R., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na rozporządzenie Wojewody [...] z dnia 7 sierpnia 2007 r. nr 50 w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego [...] w [...].
W uzasadnieniu skargi pełnomocnik skarżących podał, że skarżący są właścicielami nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej jako działki nr [...] i [...] obręb [...] o pow. 0,1158 ha. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest domem jednorodzinnym, w którym skarżący mieszkają. Utworzony na mocy zaskarżonego rozporządzenia obszar ograniczonego użytkowania (OOU 2007) objął powyższą nieruchomość skarżących. Tym samym skarżący zostali dotknięci wszelkimi ograniczeniami przewidzianymi w treści tego aktu, a przede wszystkim:
- koniecznością znoszenia zatrucia środowiskowego powodowanego przez starty i lądowania samolotów (legalizacja immisji hałasu lotniczego),
- obowiązkiem wybudowania zabezpieczeń akustycznych w budynku,
- ograniczeniami inwestycyjnymi dotyczącymi zarówno ich terenu, jak i sąsiedztwa.
Z uwagi na fakt, że rzeczony akt prawny ograniczył skarżących w sferze prawa własności, dlatego, w ocenie pełnomocnika, skarżący mają interes prawny w stwierdzeniu nieważności inkryminowanego rozporządzenia.
W dalszej części uzasadnienia skargi pełnomocnik stwierdził, że w obecnym stanie prawnym obszar ograniczonego użytkowania wokół Portu Lotniczego [...] w [...] konstytuuje uchwała Sejmiku Województwa [...] nr [...] z 2011 r. Niewątpliwie zatem akt prawny jakim było rozporządzenie Wojewody [...] nr [...] z 2007 r. już nie obowiązuje. Nie oznacza to jednak, w ocenie pełnomocnika, że obszar ograniczonego użytkowania z 2007 r. nie może jeszcze wywołać skutków prawnych. Kwestionowane rozporządzenie jest aktem, który nadal mógłby wywołać skutki w związku z instytucją unieważnienia indywidualnej decyzji administracyjnej o pozwoleniu na budowę, o której mowa w art. 156 ust. 1 pkt 2 kpa. Wydanie bowiem pozytywnej decyzji na budowę budynku mieszkalnego w strefie obszaru ograniczonego użytkowania z 2007 r. jest w sposób oczywisty i rażący sprzeczne z postanowieniami § 4 ust. 1 pkt 1 wskazanego aktu. Decyzje te należałoby więc uznać za dotknięte pierwotną wadą nieważności zgodnie z art. 156 ust. 1 pkt 2 kpa.
Nadto pełnomocnik podał, że Sąd Najwyższy w uchwale z dnia [...] czerwca 2015 r. w sprawie III CZP 34/15 uznał rozporządzenie Wojewody [...] nr [...] z 2007 r. za akt prawny obowiązujący do momentu wejścia w życie uchwały Sejmiku Województwa [...] nr [...] z 2011 r. Stanowisko to stało się powodem oddalenia kilkudziesięciu pozwów o odszkodowania złożonych przez mieszkańców obszaru ograniczonego użytkowania z powołaniem się na rzekomy upływ dwuletniego terminu zawitego liczonego od dnia wejścia w życie rozporządzenia Wojewody nr [...] z 2007 r. Dlatego, zdaniem pełnomocnika, istnieje interes publiczny w przesądzeniu o funkcjonowaniu w obrocie prawnym zaskarżonego rozporządzenia.