Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na "czynność" Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie konkursu na stanowisko Służby Cywilnej postanawia: - odrzucić skargę.
Skarżący - A. S. wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego skargę na " czynność" Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie konkursu na stanowisko dyrektora Biura Dyrektora Generalnego w P. Urzędzie Wojewódzkim - Konkurs [...].
Składając skargę nie spełniono warunku formalnego - nie określono naruszenia prawa bądź interesu prawnego, na podstawie art. 57 § 1 pkt 3. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 zez zm. ) .
Z treści skargi nie wynika jednoznacznie co jest jej przedmiotem, skarżący nie wskazuje czy jest to akt administracyjny czy bezczynność organu administracji publicznej. Obowiązek sprecyzowania treści pism procesowych spoczywa na osobie wnoszącej takie pismo do sądu. Sąd nie może domniemywać jaki jest przedmiot zaskarżenia.
Z powodu niespełnienia tego warunku formalnego pismo nie mogło otrzymać prawidłowego biegu.
W związku z tym, zgodnie z zarządzeniem przewodniczącego wydziału z dnia 26 sierpnia 2005r. Sąd wezwał skarżącego do uzupełnienia powyższego braku formalnego, poprzez określenie naruszenia prawa i interesu prawnego, na podstawie art. 57 § 1 pkt 3 cytowanej ustawy oraz do sprecyzowania przedmiotu zaskarżenia.
W piśmie tym zamieszczono pouczenie, że nieusunięcie braków formalnych skargi w zakreślonym przez Sąd terminie spowoduje odrzucenie skargi.
Przedmiotowe pismo zostało doręczone dorosłemu domownikowi w dniu 6 września 2005r.
Ponieważ brak formalny skargi nie został usunięty w terminie zakreślonym dla dokonania tej czynności, skargę należało odrzucić.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, z mocy art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.