Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za bezprzedmiotowe postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy
Postanowieniem z dnia 17 grudnia 2014 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił przyznania M. K. prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego, w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za bezprzedmiotowe.
W piśmie z dnia 5 stycznia 2015 r. skarżący, w ustawowym terminie, złożył sprzeciw od powyższego postanowienia. W jego uzasadnieniu wskazał, że referendarz nie uwzględnił zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy twierdzeń, które obrazują jego trudną sytuację materialną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego, przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie zaś do treści art. 246 § 1 tej ustawy prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
W nadesłanym formularzu PPF skarżący wskazał, że nie osiąga dochodów, ma do spłacenia kredyt w banku. Oświadczył, że posiada także "niezbędny sprzęt do działalności usługowej i transport dostawczy".
W piśmie z dnia 31 października 2014 r. wezwano wnioskodawcę do nadesłania - w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania:
1) wyciągów i wykazów z wszystkich rachunków bankowych obrazujących operacje dokonane w ich ramach w ciągu ostatnich trzech miesięcy oraz dokumentów dotyczących lokat i kont;
2) dokumentu potwierdzającego dochód ewentualnie stratę osiągniętą z ostatnich 6 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o prawo pomocy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;
3) oświadczenia o wszystkich źródłach utrzymania skarżącego w okresie ostatnich trzech miesięcy oraz o wysokości tych źródeł utrzymania (w szczególności należy wyjaśnić, skąd skarżący czerpią środki na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, na przykład na zakup żywności, utrzymanie domu, skoro z formularza PPF wynika, że nie uzyskuje on żadnych dochodów),
4) odpisu umowy kredytu bankowego, o którym mowa w rubryce 5 i 9 formularza PPF wraz z harmonogramem jego spłaty;
5) oświadczenia o wysokości wydatków ponoszonych w gospodarstwie domowym ze wskazaniem źródeł tych wydatków oraz ich miesięcznej wysokości - np. opłat związanych z eksploatacją domu (opłat za energię elektryczną, gaz, itp.);
6) w związku z informacją zawartą w rubryce 7 formularza PPF, że skarżący posiada lokal warsztatowy i lokale użytkowe, do złożenia oświadczenia, czy skarżący osiągają dochód z którejś ze wskazanych nieruchomości, np. w postaci opłaty za wynajem, jeśli tak to w jakiej miesięcznej wysokości.