Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 10 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.K., W.T., M.N., B.B., i W.K. na decyzję Naczelnika Gminy w R. z dnia [...] stycznia 1985 r. nr [...] w przedmiocie przejęcia nieruchomości na własność Skarbu Państwa postanawia: - odrzucić skargę.
Skarżący J.K., W.T., M.N., B.B., i W.K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę "o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] stycznia 1985 r. Naczelnika Gminy R. nr [...]".
W omawianej sprawie Naczelnik Gminy R. decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. orzekł o przejęciu na własność Skarbu Państwa zabudowanej nieruchomości rolnej stanowiącej ówcześnie własność W.T., J.K. i S.K. Jak wynika z akt sprawy, ówcześni właściciele wnieśli odwołanie od wskazanej decyzji. Decyzją z dnia [...] kwietnia 1985 r. nr [...] Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Gminy R.
Wnioskiem z dnia 10 kwietnia 2006 r. skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Gminy R. z dnia [...] stycznia 1985 r. Postępowanie administracyjne zainicjowane powyższym wnioskiem zostało ostatecznie zakończone decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lipca 2008 r.
Ustalony w niniejszej sprawie stan faktyczny oraz treść żądania skargi zobligowały Sąd do wezwania skarżącego J.K. (reprezentującego pozostałych skarżących) do jednoznacznego sprecyzowania skargi poprzez złożenie oświadczenia czy skarga z dnia [...] sierpnia 2008 r. jest skargą na decyzję Naczelnika Gminy R. z dnia [...] stycznia 1985 r. czy też skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lipca 2008 r.
W odpowiedzi na wezwania Sądu skarżący pismem z dnia 19 września 2008 r. jednoznacznie oświadczył, iż złożona skarga jest skargą na decyzję Naczelnika Gminy R. z dnia [...] stycznia 1985 r. nr [...]
Sąd zważył, co następuje:
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej P.p.s.a.) skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć - zgodnie z § 2 powołanego artykułu - sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy.
Zaskarżona do Sądu decyzja z dnia [...] stycznia 1985 r. wydana została przez Naczelnika Gminy R. w trybie art. 104 kpa, a zatem jest orzeczeniem wydanym w pierwszej instancji. Od tej decyzji skarżącemu przysługiwało odwołanie. Wprawdzie w postępowaniu administracyjnym został wykorzystany środek weryfikacji powołanej decyzji, jak wymaga tego art. 52 ustawy P.p.s.a., jednakże równocześnie ta sama decyzja stała się przedmiotem skargi do sądu. W związku z tym, że skarga na decyzję wydaną w pierwszej instancji, a zatem decyzję wydaną przed wyczerpaniem środka zaskarżenia, jest niedopuszczalna, należało orzec jak w sentencji.
Sąd nie może przyjąć innego przedmiotu zaskarżenia niż podaje skarżący, tym bardziej, że w tej sprawie w odpowiedzi na wezwanie Sądu, J.K. jednoznacznie oświadczył, iż przedmiotem skargi jest decyzja Naczelnika Gminy R. z dnia [...] stycznia 1985 r.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.