Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 13.06. 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S. na uchwałę Krajowej Rady Komorniczej w [...] z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zaleceń powizytacyjnych postanawia: odrzucić skargę.
Uchwałą z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] Rada Izby Komorniczej w S. wezwała T. S. do:
1. przestrzegania art. 8 ust. 8 u.k.s.e. i nieprzyjmowania spraw z wyboru wierzyciela, jeśli w zakresie prowadzonych przez niego spraw egzekucyjnych zaległość przekracza 6 miesięcy,
2. starannego prowadzenia wykazu W (wykazu spraw z wyboru wierzyciela) w taki sposób, aby na wykazie tym znajdowały się jedynie sprawy z wyboru, a nie sprawy, które jako takie zostały zarejestrowane w wyniku błędu systemu lub innych zdarzeń, jak choćby błędnej rejestracji,
3. przesłania do Rady Izby Komorniczej w S. Wykazu W wraz z opisem każdej sprawy znajdującej się na tym wykazie, ze szczególnym uwzględnieniem informacji, czy dana sprawa jest sprawą z wyboru, czy też nie jest sprawą z wyboru, i w takim wypadku, z opisaniem przyczyny, w wyniku której sprawa ta została umieszczona na wykazie,
4. zaprzestania nieprawidłowej praktyki wydawania postanowień o ustalaniu kosztów zastępstwa prawnego w egzekucji przy pierwszej czynności egzekucyjnej, zgodnie z utrwalonym już stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w uchwale III CZP 1/13.
Od powyższej uchwały T. S. wniósł odwołanie do Krajowej Rady Komorniczej w W., zarzucając jej podjęcie bez ważnej podstawy prawnej oraz niezawarcie w istocie żadnych zaleceń powizytacyjnych.
Uchwałą z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] Krajowa Rada Komornicza postanowiła utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę oraz ustalenia zawarte w protokole z wizytacji.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. T. S. - Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym S. - [...] w S., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powyższą uchwałę, zarzucając naruszenie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1277 ze zm., dalej: u.k.s.e), w szczególności art. 8 ust. 8 u.k.s.e. poprzez brak wskazania, który konkretnie przepis skarżący ma przestrzegać oraz brak w skarżonej uchwale zaleceń powizytacyjnych. Skarżący zarzucił również, iż wizytacja przeprowadzona została bez podjęcia stosownej uchwały. Dalej skarżący wskazał na uchybienie treści art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak w decyzji faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej.
W odpowiedzi na skargę Krajowa Rada Komornicza w W. wniosła o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Mając na uwadze przedmiot niniejszej sprawy, wskazać należy, że normy kształtujące podstawy systemu sądownictwa zawarte w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. zakładają określenie właściwości sądów administracyjnych przez ustawodawcę w sposób pozytywny.
Zgodnie z art. 175 ust. 1 ustawy zasadniczej, wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne. Ustrój i właściwość sądów oraz postępowanie przed nimi określają ustawy (art. 176 ust. 2). Sądy powszechne sprawują wymiar sprawiedliwości we wszystkich sprawach z wyjątkiem spraw ustawowo zastrzeżonych dla właściwości innych sądów (art. 177). Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej (art. 184).