Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2017 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy udzielania zezwolenia na pobyt czasowy postanawia: przyznać A. D. prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
A. D. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Ze złożonego na urzędowym formularzu oświadczenia z dnia 19 kwietnia 2017 r. o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz z nadesłanych na wezwanie dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń wynika, że skarżący nie jest obecnie zatrudniony i nie osiąga dochodu. Pozostaje na utrzymaniu żony (M. D.), która wychowuje małoletniego syna (A. B.). Wynagrodzenie M. D. za marzec bieżącego roku wyniosło 1.459,48 zł, za kwiecień 1.413,13 zł, za maj 1.422,59 zł, a za czerwiec 1.459,48 zł. Na rachunek bankowy żony skarżącego wpływały także wynagrodzenia z umów zlecenia w wysokości: 394,88 zł (w kwietniu), 537,67 zł (w maju), 482,52 zł (w czerwcu), 570,16 zł (w lipcu). Ponadto, na jej konto przekazywane były świadczenia z funduszu alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie, świadczenia wychowawcze (Rodzina 500+) w takiej samej wysokości oraz świadczenia rodzinne w wysokości 46,39 zł miesięcznie.
Ponoszone z powyższych dochodów wydatki obejmują: czynsz za mieszkanie (561 zł miesięcznie), opłaty ze energię elektryczną (około 500 zł na dwa miesiące), opłaty za gaz (60 zł miesięcznie), opłaty za telefon (od 246,84 zł do 347,61 zł miesięcznie), opłaty za telewizję i internet (120 zł miesięcznie), koszty leków (około 200 zł miesięcznie) oraz koszty związane z edukacja małoletniego syna M. D. (średnio 50 zł miesięcznie).
Skarżący i jego żona nie mają oszczędności, innych zasobów pieniężnych, ani wartościowych przedmiotów.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wynagrodzenia ze stosunku pracy oraz z umów zlecenia otrzymywane przez M. D., na której utrzymaniu pozostaje skarżący, wynoszą średnio około 1.935 zł miesięcznie. Żona skarżącego wychowuje małoletniego syna, zatem środki z otrzymywanych przez nią wynagrodzeń w przeliczeniu na jedną osobę wynoszą około 645 zł miesięcznie.
Tylko czynsz za mieszkanie, opłaty za energię elektryczną, gaz, telefon, leki i koszty związane z edukacja małoletniego syna M. D. pochłaniają około 1.420 zł miesięcznie, pomniejszając środki z wynagrodzeń do nieco ponad 500 zł.
Przekazywane na rachunek bankowy M. D. świadczenia rodzinne, wychowawcze i alimentacyjne powiększają wprawdzie budżet rodziny o ponad 1.000 zł miesięcznie. Biorąc jednak pod uwagę aktualny poziom cen dóbr i usług niezbędnych do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, których skarżący nie wykazał, jak wyżywienie, czy ubranie, należy stwierdzić, że środki uzyskiwane z wynagrodzeń M. D. i wpłacanych na jej rachunek świadczeń, nie pozwalają na poniesienie pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego utrzymania skarżącego, jego żony oraz jej małoletniego syna. Trzeba przy tym podkreślić, że świadczenia z funduszu alimentacyjnego służą dostarczaniu środków utrzymania osobom, które nie są w stanie samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb i przyznawane są w oparciu o kryterium niskiego dochodu rodziny w przeliczeniu na osobę (preambuła oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów - Dz. U. z 2017 r., poz. 489 ze zm.). Celem świadczenia wychowawczego jest zaś częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci - Dz. U. z 2016 r., poz. 195 ze zm.). Otrzymywane przez M. D. świadczenia potwierdzają zatem trudną sytuację materialną jej rodziny oraz mają na celu wsparcie w utrzymaniu, a także wychowaniu małoletniego syna.
Nie dysponując w tej sytuacji oszczędnościami lub majątkiem, który mógłby przynieść dodatkowy dochód, wnioskodawca spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.