Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. J. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. S. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 134/12 na pismo Szefa Służby Cywilnej z dnia [...] stycznia 2002 r., nr [...] w przedmiocie konkursu na stanowisko w służbie cywilnej postanawia: przyznać radcy prawnemu K. J. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 17 listopada 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. S. (dalej "skarżącego") o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 134/12.
Wyznaczona w niniejszej sprawie pełnomocnikiem z urzędu skarżącego radca prawny K. J. w dniu 22 grudnia 2014 r. wniosła skargę kasacyjną od ww. postanowienia. Ponadto zwróciła się do Sądu z wnioskiem o przyznanie ze środków Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu i oświadczyła, że opłaty za udzieloną pomoc prawną nie zostały opłacone ani w całości ani w części.
W dniu 18 lutego 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I OSK 317/15) oddalił skargę kasacyjną, po rozpoznaniu jej na posiedzeniu niejawnym.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490). Przepis § 14 ust. 2 pkt 2) lit. b rozporządzenia stanowi, że stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki określonej w pkt 1), a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Zaś stawka minimalna określona w pkt 1 powołanego przepisu w niniejszej sprawie wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie, mając na uwadze wyżej powołane przepisy uznano, że radcy prawnemu K. J. należy przyznać wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w kwocie 120 zł (tj. 50 % stawki minimalnej, bowiem reprezentowała ona skarżącego w postępowaniu w pierwszej instancji), podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów.
Wobec powyższego, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.