Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 22 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego w sprawie ze skargi J. S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2009 r. znak: [...] w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowić w niniejszej sprawie dla J. S. adwokata w ramach przyznania prawa pomocy, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
Wnioskiem z dnia 15 września 2009 r., uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2009 r., J. S. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu.
Skarżący jest osobą samotną. Jedynym źródłem jego utrzymania jest świadczenie rentowe w miesięcznej wysokości 930 zł. Posiada dom o powierzchni 75 m2 i nieruchomość rolną o powierzchni 90 arów. Nie ma wartościowych przedmiotów, oszczędności, papierów wartościowych, ani innych zasobów pieniężnych.
Stosownie do treści art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając na względzie wykazane w przedmiotowym wniosku stan majątkowy i możliwości płatnicze J. S. należy stwierdzić, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Przy aktualnym poziomie cen dóbr i usług niezbędnych do zaspokojenia elementarnych potrzeb życiowych, jak wyżywienie i ubranie dochód skarżącego (930 zł miesięcznie) pozwala zaspokoić co najwyżej podstawowe koszty utrzymania.
Mając przy tym na uwadze, że wnioskodawca nie posiada zasobów pieniężnych, czy też wartościowych przedmiotów należy stwierdzić, że nie jest on w stanie poczynić niezbędnych oszczędności do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania.
Należy więc uznać, że zostały spełnione przesłanki obligujące do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Mając na względzie treść pisma J. S. z dnia 28 września 2009 r. należy wyjaśnić, że ustanowienie dla skarżącego adwokata z urzędu oznacza, że będzie on uprawniony do udzielania wyznaczonemu przez Okręgową Radę Adwokacką w W. adwokatowi pełnomocnictwa i nie będzie musiał ponosić kosztów wynagrodzenia tego adwokata i wydatków poczynionych przez tego adwokata (art. 244 § 1 ppsa).
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.