Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. i J. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi A. i J. M. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie -
A. i J. M. wnioskiem z dnia [...] grudnia 2009 r. wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż w wyniku błędnego pouczenia zawartego w decyzji Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2009 r. skarżący złożyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o wznowienie postępowania, który w ich ocenie był skargą na w/w decyzję Głównego Geodety Kraju. Wniosek ten został przekazany do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jako skarga o wznowienie postępowania sądowego w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2002 r. sygn. akt II SA 2852/00. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1764/09 odrzucił przekazaną przez Naczelny Sąd Administracyjny skargę o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2002 r. sygn. akt II SA 2852/00. Wskazano również, że dopiero w dniu 10 grudnia 2009 r. profesjonalny pełnomocnik poinformował skarżących, że ich skarga z dnia 3 sierpnia 2009 r. została błędnie potraktowana przez Sąd jako skarga o wznowienie postępowania sądowego, a nie jako skarga na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. - zwana dalej ppsa), jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Natomiast zgodnie z art. 87 ppsa warunkami przywrócenia uchybionego terminu są: złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia, uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu, równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, czyli niespełnienie chociażby jednej z nich powoduje, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony.
Z powyższych przesłanek wynika, iż dla skutecznego przywrócenia uchybionego terminu wymagane jest m.in. uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek należy zauważyć, iż wbrew twierdzeniom skarżących, w decyzji Głównego Geodety Kraju zostało zawarte prawidłowe pouczenie o możliwości i terminie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, chociaż w treści uzasadnienia decyzji organ przytoczył treść art. 273 §2 ppsa. Jednocześnie z wniosku z dnia 3 sierpnia 2009 r. (złożonego uprzednio do Głównego Geodety Kraju, który przesłał ten wniosek do Naczelnego Sądu Administracyjnego) sprecyzowanego pismem z dnia 30 września 2009 r. nie wynika, iż została zaskarżona decyzja Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2009 r. Przedmiotowe pismo z dnia 30 września 2009 r. wprost wskazuje, iż jest to skarga o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2002 r. sygn. akt II SA 2852/00 dlatego też w ocenie Sądu określonych wyżej przyczyn nie można uznać za uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, ponieważ kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego dbającego o swoje interesy (por. postanowienie NSA z 24 marca 2004 r. sygn. akt FZ 13/04, niepubl.).
Brak spełnienia warunku uprawdopodobnienia braku winy powoduje, że Sąd odstąpił od rozważenia spełnienia pozostałych przesłanek przywrócenia terminu. Dla przywrócenia terminu wymagane jest bowiem, aby były one spełnione łącznie. Brak spełnienia choćby jednej z nich zawsze skutkuje koniecznością wydania postanowienia o odmowie przywrócenia terminu, dlatego na podstawie art. 86 §1 ppsa orzeczono jak w sentencji postanowienia.