Dnia 30.05. 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Anita Wielopolska po rozpoznaniu w dniu 30.05. 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B. na pismo Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczeń pieniężnych z tytułu pracy przymusowej postanawia: odrzucić skargę.
Skarżący wniósł skargę na pismo Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczeń pieniężnych z tytułu pracy przymusowej.
Pismo to, podpisane przez głównego specjalistę U. G., informuje o braku przepisów statuujących uprawnienia dla wdowców po osobach deportowanych w czasie II Wojny Światowej do pracy przymusowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996 i 1579), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;
9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.
Skarga jest niedopuszczalna, ponieważ zaskarżone pismo nie należy do aktów ani czynności, o których mowa w art. 3 § 2 P.p.s.a. W szczególności nie jest ono decyzją administracyjną o odmowie przyznania świadczenia. Decyzją administracyjną jest bowiem pismo spełniające wszystkie wymogi formalne wskazane w art. 107 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.). W odniesieniu do decyzji administracyjnej do minimum jej elementów zalicza się: oznaczenie organu administracji publicznej wydającego decyzję, wskazanie adresata decyzji, rozstrzygnięcie o istocie sprawy oraz podpis osoby reprezentującej organ administracji. Każde pismo zawierające takie konstytutywne wymogi jest decyzją administracyjną. Zaskarżone pismo nie zawiera podpisu osoby reprezentującej organ, więc nie można go uznać za decyzję administracyjną. Skoro nie jest również innym aktem i czynnością z art. 3 § 2 P.p.s.a., nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
W związku z powyższym Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 58 § 3 P.p.s.a.