Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. P. i Z. P. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi K. P. i Z. P. o wymierzenie grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2018 r., sygn. akt IV SAB/Wa 372/18 odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi
K. P. i Z. P. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę o wymierzenie grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2018 r., sygn. akt IV SAB/Wa 372/18.
Zarządzeniem z dnia 24 lipca 2019 r. Przewodnicząca Wydziału wezwała skarżących do uzupełnienia solidarnie braków fiskalnych skargi, w terminie siedmiu dni pod rygorem jej odrzucenia, poprzez uiszczenie wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł.
Jak wynika z adnotacji poczynionej przez pracownika placówki pocztowej na zwrotnym potwierdzeniu odbioru wezwania, wezwanie to wraz ze stosownym pouczeniem o konsekwencjach jego niewykonania, zostało odebrane przez dorosłego domownika w dniu 30 lipca 2019 r. Zatem siedmiodniowy termin do dokonania powyższej czynności bezskutecznie upłynął w dniu 6 sierpnia 2019 r. W dniu 7 sierpnia 2019 r. skarżący uiścili solidarnie wpis w wysokości 200 zł.
Postanowieniem z dnia 3 października 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. P. i Z. P. z uwagi na uiszczenie wpisu sądowego od skargi po upływie zakreślonego terminu.
W dniu 16 października 2019 r. r. skarżący złożyli wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. W uzasadnieniu wniosku skarżący nie kwestionują, że uchybili terminowi do dokonania powyższej czynności procesowej. Jako argument usprawiedliwiający wskazali, że w dniach 29 lipca do 6 sierpnia 2019 r. przebywali na urlopie, a przesyłkę do nich skierowaną, zawierającą wezwanie do wpisu, odebrała starsza osoba, nieupoważniona do otwierania korespondencji. Skarżący podali, że korespondencję otrzymali po powrocie z urlopu w dniu 7 sierpnia 2019 r. i w tym samym dniu dokonali wpłaty na rachunek bankowy Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Okoliczności podniesione we wniosku o przywrócenie terminu nie zasługują na uwzględnienie.
Instytucja procesowa przywrócenia terminu oparta jest na zasadzie skargowości i ma na celu ochronę strony postępowania sądowoadministracyjnego przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu do podjęcia czynności procesowej. Przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym uzależnione jest jednak od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu. Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Kryterium braku winy jako przesłanki przywracającej termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, wiąże się z obowiązkiem dochowania szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W myśl art. 87 § 1 tej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 powołanej ustawy). Przywrócenie uchybionego terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wykaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Nie uzasadniają zatem przywrócenia uchybionego terminu takie okoliczności, jak dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw bądź nieznajomość prawa.