Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Donata Starosta po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 września 2013 r. sprawy ze skargi A. Spółka z o.o. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w P. z dnia [...] czerwca [...] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne
Pismem z 8 lipca 2013 r. A. Sp. z o.o. (dalej skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. (dalej WSA) skargę na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w P. z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] (dalej postanowienie z [...] kwietnia 2013 r.) utrzymujące w mocy postanowienie Inspektora Pracy z [...] maja 2013 r., nr [...] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia (k. 4-8 akt sądowych).
Pismem z dnia [...] września 2013 r., nr [...], Okręgowy Inspektor Pracy w P. wniósł o umorzenie prowadzonego przed sądem administracyjnym postępowania informując, że postanowieniem z dnia [...] września 2013 r., nr [...], umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko skarżącej, na skutek wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji stanowiących egzekwowany obowiązek. Umorzenie postępowania egzekucyjnego spowodowało uchylenie wydanych w jego toku postanowień, w tym postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Powyższe postanowienie było przedmiotem zażalenia skarżącej, które doprowadziło do wydania zaskarżonego do WSA postanowienia z [...] kwietnia 2013 r. (k. 33-34 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe.
W rozpoznawanej sprawie skarga dotyczyła legalności postanowienia Okręgowego Inspektora Pracy w P. z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymującego w mocy postanowienie z dnia [...] maja 2013 r. o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Utrata mocy obowiązującej przez postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia, związana z umorzeniem prowadzonego przeciwko skarżącej postępowania egzekucyjnego skutkowała powstaniem bezprzedmiotowości w rozpoznaniu skargi na postanowienie zapadłe w tym przedmiocie.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa, Sąd orzekł jak w sentencji.