Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...], w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi /-/ E. Makosz-Frymus
W skardze z dnia 14 stycznia 2008r. (data nadania pisma w placówce pocztowej) na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...], skarżąca zawarła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi. Wniosek uzasadniła chorobą i wyjazdem.
Zarządzeniem z 4 marca 2008r. wezwano skarżącą do uprawdopodobnienia okoliczności uniemożliwiających dotrzymanie terminu do wniesienia skargi, w szczególności poprzez przedstawienie stosownych dokumentów, pod rygorem odrzucenia lub oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W piśmie z 12 marca 2008r. skarżąca podała, że utrzymuje się z wynajmu lokalu, wobec czego nie ma zwolnienia lekarskiego, a jej wyjazd na wieś miał charakter rehabilitacyjny po "przejściach osobistych i zawodowych".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, jest bezzasadny.
Przepis art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2002r., nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) statuuje generalną zasadę o bezskuteczności czynności podjętej przez stronę w postępowaniu sądowym po upływie terminu przewidzianego do jej podjęcia. Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. przywrócenie takiego terminu jest możliwe na wniosek strony, jeżeli bez swojej winy nie dokonała ona w terminie czynności w postępowaniu sądowym.
Treść powołanych przepisów, a także art. 87 p.p.s.a. określają, jakie warunki musi spełniać wniosek o przywrócenie terminu. Pismo z takim wnioskiem powinno być wniesione do Sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.), a ponadto należy uprawdopodobnić w nim okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Skarga z 14 stycznia 2008r. zawierała wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, przy czym nie spełniał on żadnego z powołanych wyżej warunków, w szczególności zaś nie uprawdopodobniono istnienia przyczyny uniemożliwiającej dochowanie terminu i nie wskazano kiedy przyczyna ta miałaby ustąpić. Nie sposób bowiem przyjąć, że lakoniczne wskazanie na chorobę i wyjazd wyczerpuje wymóg uprawdopodobnienia określony w art. 87 § 2 p.p.s.a.
Za uprawdopodabniające uchybienie terminu do wniesienia skargi, nie można uznać także argumentów podniesionych w piśmie skarżącej z 12 marca 2008r. W szczególności niezrozumiałe jest wskazanie przez skarżącą na brak zwolnienia lekarskiego, w sytuacji gdy Sąd zwracał się o nadesłanie zaświadczenia lekarskiego. Skarżąca nie wyjaśniła także na czym miała polegać rehabilitacja "po przejściach zawodowych", skoro jak sama podnosi - utrzymuje się z wynajmu lokalu. Z doświadczenia życiowego wynika także, że pobyt na wsi nie zawsze wyklucza dostęp do placówek pocztowych, a co za tym idzie nie uniemożliwia nadania pism w przewidzianych terminach.
Brak jest jednocześnie podstaw do przyjęcia, że wniosek o przywrócenie terminu jest spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny. Wobec czego Sąd nie mógł odrzucić wniosku na podstawie art. 88 p.p.s.a.
Z akt administracyjnych wynika, że zaskarżona decyzja wraz z prawidłowym pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia skargi została doręczona skarżącej w dniu 20 listopada 2007r., a zatem 30-dniowy termin do wniesienia skargi, obliczony zgodnie z art. 53 §1 p.p.s.a. upłynął bezskutecznie z dniem 20 grudnia 2007r. Przedmiotową skargę skarżąca nadała w placówce pocztowej w dniu 14 stycznia 2008r.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji postanowienia.
/-/ E. Makosz- Frymus
AT