Sprawa ze skargi na postanowienie Prezesa Wojskowego Sądu Okręgowego w przedmiocie wydania zaświadczenia o żądanej treści,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie WSA Anna Jarosz WSA Tomasz Grossmann /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2012r. sprawy ze skargi B. W. na postanowienie Prezesa Wojskowego Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] listopada 2011r. nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczenia o żądanej treści, postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu B. W. uiszczony wpis w kwocie 100 (sto) złotych.

Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia [...] października 2011 r. B. W. (dalej: "Wnioskodawca" lub Skarżący") zwrócił się do Wojskowego Sądu Garnizonowego w [...] (dalej: "WSG"), za pośrednictwem Prokuratury Wojskowej w [...]., z wnioskiem dotyczącym "pełnienia służby zastępczej w kamieniołomach jako praca przymusowa", w którym domagał się potwierdzenia, że była to "represja szczególna: «polityczna»". Wskazał, że takie orzeczenie jest jemu potrzebne "do ZUS do wystawienia Książeczki Osoby Represjonowanej".

Postanowieniem z dnia 02 listopada 2011 r., nr WSG-I-512-60/11, Prezes WSG - z powołaniem się na art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.; dalej: "k.p.a.") oraz § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 grudnia 1994 r. w sprawie organów wojskowych właściwych do wydawania zaświadczeń żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych oraz trybu postępowania przed tymi organami (Dz. U. Nr 136 poz. 707 z późn. zm., dalej: "rozp.MON") - stwierdził niewłaściwość WSG w sprawie wydania zaświadczenia przez organ wojskowy potwierdzającego rodzaj i okres wykonywania przymusowego zatrudnienia żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych, i pismo Wnioskodawcy przekazał do rozpoznania Wojskowemu Komendantowi Uzupełnień w [...] (dalej: "WKU"). W uzasadnieniu stwierdził, iż Wnioskodawca wystąpił o wydanie zaświadczenia potwierdzającego rodzaj i okres wykonywania przez niego przymusowego zatrudnienia w ramach zastępczej służby wojskowej w kamieniołomach, a w myśl § 2 ust. 1 rozp.MON zaświadczenia takie wydaje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Powyższe postanowienie zostało opatrzone pouczeniem o prawie złożenia pisemnego zażalenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu tego postanowienia, do Prezesa Wojskowego Sądu Okręgowego w Poznaniu, za pośrednictwem WSG.

W zażaleniu na to postanowienie Wnioskodawca zarzucił, że w postanowieniu nie ma żadnej "formułki" na temat represji doznanych przezeń w związku z pełnieniem służby w kamieniołomach. Ocenił, że Wojskowy Sąd Okręgowy w Poznaniu (dalej: "WSO") jest zobowiązany wydać w tej sprawie wyrok, że przymusowe zatrudnienie stanowi szczególny rodzaj represji politycznej "z ustawy 968 z dnia 20 VI 2001". Do zażalenia załączył kserokopię pisma WKU z dnia 31 stycznia 2008 r., w którym poinformowano Wnioskodawcę, że wojskowy komendant uzupełnień nie jest organem właściwym do wystawienia zaświadczenia o represji politycznej oraz wskazano, że w takiej sprawie należy zwrócić się do Okręgowego Zarządu Związku Represjonowanych Politycznie Żołnierzy-Górników.

Postanowieniem z dnia 25 listopada 2011 r., nr WSO-I-519-18/11, Prezes WSO - z powołaniem się na art. 138 § 2 w zw. z art. 144 k.p.a. - uchylił w całości zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu podkreślono, że organ I instancji winien wezwać stronę do uszczegółowienia wniosku, ponieważ treść zażalenia sugeruje, że stronie nie chodzi o zaświadczenie potwierdzające rodzaj i okres wykonywania przymusowego zatrudnienia w myśl rozp.MON, ale o wydanie zaświadczenia, że przymusowe zatrudnienie w trakcie pełnienia służby zastępczej stanowiło szczególny rodzaj represji politycznej. Dalej stwierdzono, że organ I instancji w ogóle nie przeprowadził postępowania wyjaśniającego, a jego brak nie może być poprawiany w postępowaniu odwoławczym, ponieważ naruszałoby to zasadę dwuinstancyjności postępowania. Prezes WSO podkreślił, że od dnia 11 kwietnia 2011 r. przekazanie sprawy według właściwości na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. powinno odbyć się w formie zawiadomienia, które musi zawierać uzasadnienie. Omawiane postanowienie zostało opatrzone pouczeniem o prawie złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, za pośrednictwem Prezesa WSO, w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia.

Strona 1/4